Tijdje geleden uitte de voorman van de Europese Unie, Jean Claude Juncker, harde woorden richting het Verenigd Koninkrijk. De Britten zouden hun 'zaken op orde' moeten brengen en voor Brexit-onderhandelingen zou geen tijd meer zijn. Het akkoord moest er door. Maar nu het Brits Lagerhuis het Brexit-akkoord van May heeft verworpen krabbelt de EU alweer terug. Bij monde van Brexit-onderhandelaar Michel Barnier zou de Europese Unie open staan voor 'nieuwe onderhandelingen, mits de Britten hun positie op een aantal punten wijzigen' zo meldt Yahoo Finance. Dat laatste is vooral bluf.
Theresa May bezocht afgelopen maanden meerdere Europese regeringsleiders en lobbyde ook in Brussel voor haar akkoord. Maandenlange onderhandelingen over en weer leidden tot de stemming gisteren in het Lagerhuis. Maar ondanks haar inzet vond May haar Waterloo toen de Britten een duidelijk 'nee' liet horen. In totaal stemden 432 vertegenwoordigers tegen, 202 voor en onthielden 16 zich van stemming. Het spande er niet eens om: iedereen zag het al aankomen. Zeker na de motie van wantrouwen richting Theresa May.
De verworpen Brexit was direct al historisch: het was het grootste verlies voor een Britse regering in het Lagerhuis in 100 jaar.
Nu dreigt dus een 'harde Brexit' waarbij het VK terugvalt op de bestaande internationale wet- en regelgeving. Het verlies voor de Europese Unie in het geval van zo'n 'harde Brexit' is echter veel groter dan het verlies van Londen. Dat weten ze in Brussel. Daarom is het ook niet verrassend dat Barnier terugkrabbelt en laat weten open te staan voor nieuwe onderhandelingen: "We are fearing more than ever that there is a risk of a no deal." En inderdaad: een 'harde Brexit' zou Brussel harder raken dan Londen.
Als we het verleden als vergelijking mogen gebruiken dan is een 'harde Brexit' vervelend voor de Britten, maar vernietigend voor de Europese Unie. Denk eens aan het 'continentaal stelsel' dat de Franse keizer Napoleon afdwong. Handel met het Verenigd Koninkrijk was destijds verboden, maar de Britten verloren hierdoor minder dan het continent. De Britten konden gewoon handelen met de rest van de wereld. Het continent beleefde honger en tekorten.
In de tijd van Napoleon woedde zelfs nog een oorlog tussen het continent en de Britten, maar nu is er vrede (!). Het wordt voor de Britten dus alleen maar eenvoudiger om succesvol afscheid te nemen van de EU. Dat besef lijkt nu ook geland bij Brexit-onderhandelaar Michel Barnier, die nu schoorvoetend de harde lijn van Juncker weer moet ombuigen. Daarmee lijkt het zelfvertrouwen in Brussel langzaam te slinken terwijl dat van de Britten toeneemt.