Na de verrassende overwinning van Donald Trump in Amerika grijpt Europa nu naar haar laatste wapens, die de kiezer toch vooral moeten overhalen om niet op rechts te stemmen.
Amerika is in schok, maar Europa is er misschien nog wel slechter aan toe. President Obama kwam woensdag langs in Europa om nog eens even duidelijk te maken hoe erg het allemaal wel niet is nu zijn opvolger niet de corrupte Hillary Clinton, maar de immigratie-hardliner Donald Trump. Hij sloot zijn bezoek af met een afspraak bij Angela Merkel in Berlijn, waarbij duidelijk zou zijn gemaakt dat niet Amerika maar Europa de komende jaren maar even de leider van het Westen moest zijn.
Hoe het ook zij, dat Europa is hysterisch begonnen aan dat mandaat. De Franse premier Manuel Valls, een socialist in hart en nieren, heeft volgens onze fijne staatsomroep NOS "de verkiezingsoverwinning van Donald Trump in de VS aangegrepen om te waarschuwen voor rechts in Europa en het uiteenvallen van de Europese Unie". "Europa kan sterven", sloot hij zijn doemdenkend praatje af.
Het is duidelijk: de Europese elite is als de dood. Niet zozeer voor Trump: de meeste mensen zien inmiddels wel in dat het, net als met elke andere president dan ook, uiteindelijk wel zal meevallen. Nee, het gaat ze natuurlijk vooral om de consequenties in eigen continent, en dan vooral in landen als Frankrijk en Nederland, waar de verkiezingen met rap tempo naderen: in maart gaan wij naar de stembus voor een nieuwe Tweede Kamer, en een maand later gaan de Fransen bepalen wie hun nieuwe president wordt.
In beide gevallen is de grote vijand "rechts". En nee, dan hebben we het niet over een pseudo-rechts iemand als Mark Rutte of Nicolas Sarkozy. Nee, het gaat hier om de 'Trumps van Europa': Geert Wilders en Marine le Pen. Want ja, als het in Amerika kan, dan kan het hier ook, toch?
Ja en nee. In Frankrijk is het inderdaad heel goed mogelijk dat Marine le Pen François Hollande - misschien wel de slechtste president in de Franse geschiedenis - zal opvolgen. In Nederland zal dat echter anders liggen, simpelweg doordat het hier om een parlement gaat. Een presidentiële verkiezing is relatief eenvoudig te winnen: krijg de meeste stemmen of kiesmannen, en jij wordt de president. In onze versplinterde Kamer zit dat echter heel anders: de grootste partij hoeft niet per definitie in de regering terecht te komen. Een hypothetische overwinning van de PVV hoeft dan ook niet te betekenen dat Geert Wilders het voor het zeggen zal krijgen, al is het maar omdat niet het ziet zitten met hem samen te werken. Het maakt het natuurlijk wel lastiger om hem te negeren bij de formatie, maar het ligt niet meteen vast.
Maar eigenlijk is dat niet eens zo relevant. Zelfs als Wilders de nieuwe premier zou worden, dan wat? Ja, dat zou negatief uitpakken voor Brussel, maar betekent dat ook dat Europa eraan gaat? Nee, alles behalve: de Europese elite mag dan op sterven liggen, maar Europa is springlevend.