Een opvallend portret van Europese kiezers in de Volkskrant. Diverse Europeanen werden geïnterviewd en de meerderheid is behoorlijk negatief. Er zit een rode draad in hun verhalen die hier zal worden belicht. Arbeidsmigratie De eerste geïnterviewde is een Poolse man genaamd Grzegorz Grygo, die gelooft in een sterke
EU.
Polen krijgt namelijk behoorlijk veel subsidie en heeft voor het land dan ook positieve uitwerkingen. Toch slaat de lofzang van deze man binnen vier zinnen om in kritiek! Door subsidies werken mensen minder hard en moeten Polen concurreren met Oekraïense seizoensarbeiders. Inderdaad ja, die Polen die wij volgens Rob Jetten 'zo hard nodig hebben', worden weggeconcurreerd in eigen land.
Financiële elite
Dan de Finse reiziger Petja Alho, die inziet dat alles wordt gemanipuleerd met geld. Hij gaf het vertrouwen in de EU op toen voormalig EU-topman José Manuel Barroso na zijn voorzitterschap van de Europese Commissie, ineens bij Goldman Sachs ging werken. De EU dient wat hem betreft alleen de belangen van multinationals en de financiële wereld.
De Fransoos geeft Macron een veeg uit de pan, 'die alleen de rijkere groepen voordelen geeft.' Ook geeft hij de spanning in Frankrijk goed weer, wanneer hij zegt dat 'Fransen alleen tégen iets stemmen, nooit ergens vóór.'
Deugen
Vervolgens komt de Duitse Melanie Bröder aan het woord, die op de Groenen stemt. Zij stipt niet zozeer een probleem aan maar laat (onbedoeld) zien hoe ze zelf onderdeel van het probleem is. Bang voor populistisch rechts, 'social media manipuleerde Brexit-stemmers' en 'migranten komen hierheen vanwege het klimaat.'
Leg haar opvatting eens naast die van de man uit Polen, als ze zegt: ‘In
Europa hebben we nog genoeg ruimte voor meer mensen. En voor hen zijn er zeker kansen. We hebben vluchtelingen nodig, anders hebben we simpelweg niet genoeg mankracht voor alle banen.’
Gelukszoekers
Voor wat extra contrast geeft een Roemeen aan dat de EU weliswaar positief is geweest voor Roemenië, maar vluchtelingen? 'Die willen niet bij ons blijven. Ze zijn er hoogstens twee weken blijven dan trekken ze weer verder richting Duitsland of andere landen.’
De Esten zijn natuurlijk positief. Die kwam van een benarde situatie genaamd de Sovjet-Unie en genieten de vele voordelen van de EU, hoewel rechtse partijen daar ook opkomen.
Het Portugese stel is Portugal praktisch ontvlucht. Lage lonen, hoge prijzen, overwerk wordt niet betaald. Beide zijn naar Sydney vertrokken.
De Kroaat ziet positieve gevolgen door wetgeving, maar ziet z'n land ook naar de knoppen gaan doordat kleine bedrijven, met name boerderijen, weggeconcurreerd worden sinds EU-lidmaatschap. 300.000 Kroaten zijn inmiddels al uit het land vertrokken.