Terwijl aan de ander kant van de Atlantische Oceaan men – vooral Trump – samenwerking met het Midden-Oosten toejuicht, blijft het in het stabiele Europa relatief stil. Is het tijd dat Europeanen zich aanpassen aan verschuivende paradigma’s? Nu de Amerikaanse president zich persoonlijk heeft ingezet voor succesvolle deals tussen Israël en de VAE en Bahrein, rijst de vraag welke positie Europa inneemt in deze kwestie. In verklaringen van vertegenwoordigers van de EU wordt gesteld dat de EU zich nog steeds inspant voor een duurzame tweestatenoplossing tussen de Israëliërs en de Palestijnen. Tegelijkertijd wordt betoogd dat de EU de inspanningen van de VS erkent, en dat zij het resultaat van die inspanningen ook beschouwt als positief.
Curieus hieraan is dat het akkoord dat gesloten is tussen de landen niet een tweestatenoplossing voorschrijft. Zo worden de annexaties van Israël niet opgeschort, maar slechts uitgesteld. Bahrein en de VAE weten dit ook, maar claimen toch dat deze overeenkomsten een tweestatenoplossing voorschrijven. Het getuigt van een significante verandering in het Midden-Oosten die zich al jaren voltrekt. Zo schuift Saudi Arabië cultureel gezien steeds meer naar het Westen, en als daar ook economische voordelen bij komen, zal die ruk naar het Westen niet snel stagneren.
Daarbovenop komt de toenemende destabilisering van Iran in de regio, die voor velen soenitische Golfstaten als bedreigend wordt opgevat. Dat de rechten van het Palestijnse volk dat niet worden gewaarborgd, is voor deze landen betreurenswaardig – maar het niet waard om van alle voordelen af te zien.
Juist daarom moet Europa meer met de VS optrekken, omdat deze combinatie van factoren het herstellen van diplomatieke banden vergemakkelijkt. Zeker met de aanwezigheid van de Europese Unie, die over het algemeen beter wordt beoordeeld dan de Verenigde Staten in het Midden-Oosten, is verdere normalisering binnen handbereik.
Niet alleen wordt zo vrede en veiligheid gewaarborgd, die zich in de praktijk uit in bijvoorbeeld een gecoördineerde oppositie tegen Iran, maar ook kunnen deze economieën erbovenop worden geholpen door internationale handel. De eerste schattingen van deze nieuwe handel zijn al bekend: de jaarlijkse handel tussen Israël en de VAE zal waarschijnlijk zo’n 4 miljard doller bedragen. Armoede zal afnemen, welvaart zal toenemen, en vrede zal langer worden gewaarborgd. Dit is ook in het belang van Europa.
Dus wacht niet collectief af als Europa, zodat deze gouden kans niet wordt gemist. Zodat vrede, welvaart en stabiliteit overwinnen.