Europa en Amerika moeten niet willoos toekijken hoe Saudi-Arabië onze bondgenoot Canada voor de leeuwen gooit, alleen maar omdat het land had opgeroepen een volkomen onschuldige activist vrij te laten. In Saudi-Arabië zijn ze flink kwaad. Men is er gewend twee dingen te doen: een zéér fundamentalistische versie van de soennitische islam openbaar te handhaven, en bovenal daarop geen kritiek te krijgen. De koninklijke familie houdt het land in een ijzeren greep en de wereld ziet het door de vingers. De flinke olie-exporten en de wederzijdse afhankelijkheid die het Westen en Saudi-Arabië op de manier cultiveren, doet de rest.
Canada heeft na tientallen jaren wegkijken eindelijk met die traditie gebroken. Het land wil dat Saudi-Arabië de onschuldige mensenrechtenactivist Samar Badawi vrijlaat. Politieke gevangenen zijn uit den boze, dus deze vrouw - de zus van de voor blasfemie gevangengezette Raif Badawi, overigens - kan 'uitkijken' naar jaren achter de tralies.
Saudi-Arabië pikt dit niet: het duldt geen andere mening over zaken die het Arabische land als 'interne aangelegenheden' beschouwt. Of het land de mensenrechten overtreedt maken ze zelf wel uit in Riyaadh, is het sentiment in het land. En om dat kracht bij te zetten, heeft Saudi-Arabië hun ambassadeur uit Toronto weggehaald, verklaart het de Canadese ambassadeur in het eigen land tot persona non-grata en zijn alle vluchten naar Toronto geschrapt. Bovendien
zinspeelde het land erop een 9/11-achtige aanslag te zullen uitvoeren op Canadese bodem.
Een overreactie van Arabische zijde? Nogal, ja. Je moet als volwassen landen en bondgenoten elkaars beleid kunnen bekritiseren zonder direct halverwege een oorlogsverklaring te zijn. Daarom moeten andere bondgenoten van Canada - de
Verenigde Staten en Europa - nu te hulp schieten en laten merken dat ook wij het gedrag van het wahabitische neefje in de islamitische familie echt niet vinden kunnen. Wat wil Saudi-Arabië dan dan? Alle ambassadeurs terugtrekken en geen enkele vlucht meer naar het Westen laten gaan? Dat geintje zou ze veel te veel geld en diplomatieke
clout kosten.
Dus hop, wees geen lafaards daar in Washington D.C., Londen, Parijs, Brussel, Berlijn, Madrid, Rome en Den Haag. Tijd om die arrogante en mensenrechtenschendende Arabieren eens een keer grondig aan te pakken, en onze bondgenoot Canada niet in de blubber te laten wegzakken. Vergeet namelijk niet dat we nog altijd een ereschuld aan dat land hebben: of zijn we soms vergeten wie ons in 1945 kwamen bevrijden van de tirannie?