Marokko houdt de Westelijke Sahara sinds 1975 bezet. Dat is voor de EU geen probleem, men sluit toch een verdrag. Voor Israël gelden echter andere regels.
De EU heeft onlangs bevestigd geen probleem te zien in het sluiten van een visserijovereenkomst met Marokko. Het gaat om een voorlopige goedkeuring. Dit verdrag heeft betrekking op de Westelijke Sahara. Marokko houdt dit grondgebied al sinds 1975 bezet. De EU, en eigenlijk de hele wereld, erkennen de Westelijke Sahara niet als deel van Marokko. Toch kan er blijkbaar een overeenkomst met Marokko worden aangegaan. De juridische adviseur van het Europees Parlement heeft zelfs al groen licht gegeven.
Dit is een opmerkelijke gang van zaken. De EU wil namelijk geen verdragen met Israël sluiten die gelden voor de bezette gebieden. Men zegt dat men dan min of meer het bestuur van Israël in deze gebieden erkent. Dat doet men bij Marokko dan ook, laten we eerlijk zijn, maar daar hoor je de EU nu niet over.
Voordeel
Daarnaast wil de EU, zo zegt men, geen geld geven aan Israëlische activiteiten in betwiste gebieden. Ook hierbij meet men weer met twee maten. Voor de Westelijke Sahara gelden blijkbaar andere regels. Waarom is dat? Waarom meet de EU met twee maten. Er zijn zelfs, volgens Likud, redenen om de zaak om te keren. De zaken in de Westelijke Sahara staan er namelijk heel anders voor dan bij de betwiste gebieden in Israël. In het voordeel van Israël welteverstaan.
Dit terwijl er grote verschillen zijn in de situatie van de Westbank ten opzicht van de Westelijke Sahara, in het nadeel van die laatste:
1. Bij de Westelijke Sahara worden de visgronden geplunderd, ten nadele van de lokale vissers. Bij de Westbank gaat het om economische activiteiten van Israël, die niet ten nadele gaan van de Palestijnen. Integendeel, die profiteren van de werkgelegenheid in de Israëlische industrie: een derde van de salarissen van de Palestijnen in autonoom Palestijns gebied komt van Israëlische werkgevers.
2. Bij de Westbank gaat het om een betwist gebied waar slechts 4% Palestijnen van de Westbank wonen. De overige 96% leeft in autonoom Palestijns gebied, onder Palestijns zelfbestuur.
3. Israël heeft sterke historische en juridische aanspraken op het betwiste gebied.
Lichtende stad
Hebben we het nog niet over de bezetting van Noord-Cyprus door Turkije. Als het aan de echte eurofielen ligt, komt dat land zelfs bij de Europese Unie. Het moet niet veel gekker worden. De EU meet duidelijk met twee maten. En dat is jammer. Het is zelfs onrechtvaardig. Sterker nog, durf Israël eens vergelijken met landen als Marokko en Turkije. Wie springt er dan positief uit? Juist ja!
Ik heb het al vaker gezegd. We zouden met z'n allen achter Israël moeten gaan staan. Israël is een lichtende stad op een donkere berg die het Midden-Oosten heet. Nergens hebben vrouwen, homo's, christenen, Joden en andere minderheden zoveel rechten als in Israël. Nergens in de Arabische wereld heeft men zoveel persvrijheid. Qua mensenrechten scoort Israël vele malen beter dan al zijn islamitische buren.
Dat wil de EU echter niet zien. Over twee maten gesproken!
U kunt mij volgen op Twitter onder de naam @MeijerHerman. Kijkt u ook eens op mijn site.