Vandaag verscheen het bericht in het Duitse Handelsblatt dat er afgelopen jaar veel meer immigranten naar Duitsland zijn gekomen dan het jaar ervóór. Drie keer raden waar de grootste stroom immigranten vandaan kwam. Niet uit Amerika, niet uit Afrika, zelfs niet uit Turkije. Nee, de grote toeloop kwam uit Europa! Meer precies: uit Zuid en Oost Europa. Dit alles was natuurlijk volstrekt voorspelbaar: water stroomt immers altijd naar het laagste punt.
In mijn column van vandaag wil ik deze hele 'Open Grenzen Politiek' van de EU eens in een breder kader plaatsen, want het moge duidelijk zijn dat deze problematiek ernstige gevolgen heeft voor het instandhouden van ons opgebouwde sociale verzekeringsstelsel. Uiteindelijk zal de (nationale) politiek moeten kiezen: kiezen we voor Nederland, en het behoud van onze sociale zekerheid, of kiezen we voor de EU, waarbij zelfs illegaliteit uiteindelijk beloond wordt met een verblijfsvergunning. In het laatste geval nadert de recente satire van Joost met rasse schreden de realiteit ben ik bang.
Want het is natuurlijk voor elk mens met gezond verstand overduidelijk, dat asielzoekers geen politiek vluchteling zijn, maar mensen die willen profiteren van het gratis geld, dat hier uitgedeeld wordt. En dan ook nog in een hoeveelheid, die in de thuislanden een fortuin zijn. Het valt die mensen niet eens kwalijk te nemen, dat zij bereid zijn om huis-en-haard te verlaten om zich hier te laven aan de riante voorzieningen. Een kind kan zien, dat dit beleid niet vol te houden is en onze welvaartsstaat in ernstige mate bedreigt, behalve de bevlogen beleidsmakers uit Brussel natuurlijk. Die zien alleen maar bloemetjes en bijtjes.
Mijn stelling is, dat het huidige asiel- en migratiebeleid van de Europese Unie even failliet is als het Latijnse deel van Europa, sterker nog, bij ongewijzigd beleid zal dat EU-beleid leiden tot een ongekende uitholling en kaalslag van ons opgebouwde sociale stelsel. Een verstandige regering dient dit natuurlijk te voorkomen en dient vanzelfsprekend beleid te ontwikkelen om haar landgenoten te beschermen tegen deze uitholling van voorzieningen. Nóg een reden om de EU in deze vorm ten spoedigste te verlaten, want men blijft in Brussel gewoon doof en blind voor gezond verstand oplossingen.
En de recente ontwikkelingen maken mijn zorgen niet kleiner, maar groter. Niet alleen over die onzinnige 'uitgeprocedeerde illegalen' discussie hier in Nederland (illegaal is illegaal, uitgeprocedeerd is uitgeprocedeerd, wat is daar nu zo moeilijk aan?), maar vooral over de ontwikkelingen aan het Brusselse front. Nog geen twee weken geleden nam de Commissie LIBE van het Europees Parlement (de parlementaire commissie die zich in Brussel ondermeer bezighoudt met het vrije verkeer van personen binnen de EU en het asiel en migratiebeleid), twee richtlijnen over van eurocommissaris Malmström, u weet wel de Zweedse die zegt, dat er nog volop ruimte is in Zweden. Hier een citaat van deze wereldvreemde wereldverbeteraarster:
"I welcome the outcome of today's vote in the LIBE committee on the last two outstanding pieces in the asylum package: the Asylum Procedures Directive and EURODAC Regulation. The EU needs a common asylum system that guarantees protection and solidarity to the most vulnerable ones. We have been working for years to build up an area with high standards ensuring that asylum seekers are treated equally in an open and fair system, wherever they apply for protection. I am very pleased that we are now only a step away from formal adoption by the Home Affairs Council and the European Parliament of all the proposals presented by the Commission to reach this goal."
Het ontgaat deze eurocommissaris klaarblijkelijk, dat Europa nog altijd een zeer welvarend werelddeel is en dat daarom jaarlijks honderdduizenden mensen uit andere werelddelen zich in de Europese Unie proberen te vestigen. Hetgeen doorgaans ook lukt. Vooral de zuidelijke periferie wordt overspoeld met migranten uit (Noord-)Afrika en Turkije die allemaal op de Europese vleespotten afkomen, als vliegen op een pot stroop.
En eenmaal toegelaten tot één EU-lidstaat dan kunnen die mensen met een beroep op 'Schengen' zich vrij bewegen binnen de EU en zich vestigen waar ze willen. Uiteraard met uitzondering van Groot-Brittanië, dat zich wijselijk afzijdig heeft gehouden van dit Verdrag. En uiteraard ook niet in Zwitserland, dat recent haar immigratie beleid van EU-ingezetenen wijselijk heeft aangescherpt.
En met een beroep op datzelfde Verdrag zien we nu dus gebeuren dat ook hele volksstammen uit Zuid en Oost Europa deze kant opkomen. Naar de lidstaten, waar het nog goed toeven is. Volkomen begrijpelijk vanuit het standpunt van die mensen, volkomen mesjogge als het gaat om handhaving van het staande beleid. Immers, net als bij de euromunt unie, zal ook hier de wal onvermijdelijk het schip keren. Simpelweg, omdat het geld op is. Alleen al in Duitsland kwamen er vorig jaar zo ruim één miljoen migranten het land in, waarvan het merendeel uit Zuid en Oost Europa. En dat zijn dan nog de geregistreerde gevallen, in werkelijkheid zullen het er waarschijnlijk veel meer zijn.
Interessant in dit verband is dan ook het bericht uit de Washington Times van gisteren, dat de kosten van illegale immigratie de regering van de VS komende vijftig jaar ruim zes biljoen usdollars zal kosten. Dat is een zes met twaalf (!) nullen... Een citaat van de belangrijkste samensteller van het rapport, Robert Rector:
"Over the course of a lifetime, that works out to each illegal immigrant-led household taking $592,000 more in government benefits than would be paid in taxes."
Illegale immigranten kosten de belastingbetaler dus geld, veel geld. En het is niet erg waarschijnlijk, dat deze cijfers voor Europa anders zullen liggen.
Maar met het overnemen van de twee richtlijnen van commissaris Malmström, ook wel bekend onder de naam 'Stockholm Programma', wordt de nadruk gelegd op een verdere harmonisatie, coördinatie en onderlinge solidariteit van het Europese asielbeleid. Een desastreuze ontwikkeling, die in mijn ogen eerder zal leiden tot een afname van de onderlinge solidariteit tussen lidstaten dan een toename. Maar in Brussel leeft men in een geheel eigen -papieren- wereld, ver verwijderd van de realiteit.
Het staande EU-migratiebeleid veegt de gehele problematiek onder het tapijt.