Erik van Muiswinkel: ''Ik heb zeer veel respect voor wat de islamitische cultuur uitstraalt''

In een interview bij Café Weltschmerz gaf Erik van Muiswinkel meer dan een uur lang een kijkje in het diepst van zijn psyche en ziel. Daar gaf hij een aantal pikante details uit zijn verleden, zoals dat hij bang is voor krokodillen. Die angst voor krokodillen stelt hij gelijk aan de angst voor de islam. ''Je moet net als de krokodillen de militante islam niet treiteren. Dan kan je een reactie verwachten.''

Nee Eric, dat is geen goede vergelijking. Een trieste vergelijking zelfs, want in een vrije democratie moet je dat soort zelfcensuur niet toepassen. Ook vertelde hij dat GeenStijl iets totaal anders is dan een culturele uiting van satire en dat wat hij vroeger deed (ook ranzige opiniestukken in Propia Cures) moreel gezien weer iets totaal anders was. Dat was niet zo, volgens de interviewer en mede-columnist van Propia Cures in de tijd van Eric.

De islam is ook totaal geen gevaar, want het is maar zes procent van de bevolking! Dat is geen argumentatie, want dat bevolkingsdeel wordt steeds groter. Ook vind Eric van Muiswinkel dat iedereen zich maar moet aanpassen aan moslims. ''Zij passen zich aan ons aan, kunnen we dat ook naar hen doen.'' Nee, dat is niet de juiste argumentatie, want het is een land waar zij naartoe gaan en in moeten integreren. Het wordt allemaal logisch als Van Muiswinkel zegt dat hij opkijkt naar de islamitische cultuur: ''Ik heb zeer veel respect voor de islamitische cultuur.'' Kijk maar naar Iran, volgens Van Muiswinkel staat dit land op 'de grens om een verlicht Westers land te worden'. Jaja, hilarisch.

Het is af en toe vermoeiend om Erik van Muiswinkel te zien. Vroeger was hij een boegbeeld voor heel veel kinderen en als zwarte piet was hij een icoon voor de Nederlandse cultuur. Sommige mensen vinden dat je niet te veel over die vent moet schrijven en hem vooral met rust moet laten. Maar het is juist belangrijk om veel van wat hij zegt aan te vallen. Dat hoort in een vrije democratie en wat Van Muiswinkel uit zijn mond laat glijden is soms te bizar voor woorden. Toch staat hij symbool voor een grote groep mensen en juist dáárom moet hij inhoudelijk aangevallen worden.