EPO heeft geen effect: geef Lance Armstrong zijn overwinningen terug
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het gebruik van epo op zijn best nihil, en op zijn slechtst negatief is.
Leidse onderzoekers hebben een experimentele wielerwedstrijd gehouden op de berg de Mont Ventoux met het doel om te bepalen wat het effect van epo precies is. Hoeveel sneller gaan wielrenners die deze bloeddoping gebruiken? Hebben ze er echt baat bij?
Een groep van 48 goed getrainde Nederlandse amateurwielrenners heeft zondag de Mont Ventoux beklommen. De ene helft heeft epo gebruikt, de andere helft kreeg een placebo ingespoten. Renners die een kuur met epo achter de rug hadden, hadden er gemiddeld 38 seconden meer voor nodig om boven te komen.
Herman Ram, directeur van de Dopingautoriteit en lid van het onderzoeksteam lijkt ietwat geschrokken te zijn van dit nieuws. Want ja, zo staat de wielerwereld natuurlijk ongelooflijk voor gek. Gelukkig voor hem hebben hij en zijn mede-heksenjagers al een excuus klaar liggen om mensen als Lance Armstrong toch nog steeds te verketteren:
"Toen de wielrenners deelnamen aan wedstrijden, mocht epo niet worden gebruikt en daar hadden ze zich aan te houden."
Het mocht niet, meneer de doping-gestapo, omdat epo zogenaamd prestatie bevorderend zou werken. Armstrong was oneerlijk, een valsspeler! Hij gebruikte doping! Wat een vreselijke crimineel! Daarom verloor hij al zijn titels (hij was recordhouder in de Tour de France) en werd hij financieel ook nog eens flink aangepakt.
En nu blijkt dus dat zijn 'doping' waarschijnlijk een negatief effect heeft gehad op zijn prestaties. Als hij niet gebruikt had was hij niet langzamer, maar sneller geweest.
