Zo erg is het inmiddels weer: enorm deel Nederlandse joden durft niet meer voor geloof uit te komen

In de aanloop naar de verkiezingen worden er allerlei onderzoekjes gehouden: wat gaat men volgende week woensdag stemmen en wat voor mensen stemmen waarop? Toch gaat het in deze tijd, waarin mensen wat meer bereid lijken te zijn om dit soort vragen te beantwoorden, niet alleen over stemgedrag bij de verkiezingen. Het Kieskompas heeft ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een beter inzicht te krijgen in de mening van het joodse deel van Nederland, aan de hand van politieke maar ook sociale vragen. Wat blijkt: het is niet bepaald best gesteld met de veiligheid van deze groep.

Dat anti-semitisme al jaren terug van weggeweest is, moge geen verrassing zijn. Anders dan in de jaren '40 komt dit echter niet van wat links altijd graag 'extreem-rechts' noemt, maar van een groep die ze maar al te graag in bescherming nemen: kansenparels met een zekere migratieachtergrond. Dat wordt sterk bevestigd door deze enquête: meer dan 60% van de ondervraagden is het eens met de stelling dat de groei van de moslimbevolking in Nederland een gevaar is voor hen: slechts een kwart is het daarmee oneens - en de rest is er dus niet helemaal over uit. Nog veelzeggender zijn de antwoorden op de vraag of haatpredikers, die in de praktijk vooral anti-semitische en anti-Westerse lulkoek komen verkopen, sneller geweerd zouden moeten worden uit dit land: slechts 5% is het daarmee oneens.

Wat ik zelf het schokkendste vond was echter de vraag of men zich nog wel als jood durft uit te geven: een enorme groep van 40% durft dat in toenemende mate niet meer! En neem ze dat maar eens kwalijk: de tijd dat een jood in Nederland met een keppeltje over straat kon zonder uitgescholden, bespuugd of zelfs belaagd te worden is al lang voorbij. Vrijwel alles wat joods is moet tegenwoordig beveiligd worden: scholen, synagoges en andere joodse instellingen moeten beschermd worden tegen een alsmaar groeiende groep die het nog steeds jammer vindt 'dat Hitler zijn werk niet kon afmaken'.

Vanzelfsprekend zou links, dat altijd zo ontzettend fel is tegenover zaken als discriminatie, hier keihard tegen moeten optreden. Helaas voorspel ik dat het vanuit die hoek akelig stil zal blijven. Laten we immers niet vergeten dat het hier over het Joodse volk gaat, en niet om de lievelingetjes van Alexander Pechtold. Wegkijken is het devies mensen, en zodra we eindelijk onze ogen openen zullen we merken dat elke jood ons telkens maar onveiligere land ontvlucht zal zijn.