Annie Schreier-Pierik is des duivels dat media kritiek hebben geleverd op haar ondoorzichtige declaratiegedrag en spreekt zichzelf tegen: ze heeft "slechts" een paar bonnetjes weggegooid.
Europarlementariër Annie Schreier-Pierik reageert woedend op de onthullingen over haar onkostenvergoeding. Ze is "geschokt door de vele onzinberichten" en beklaagt zich over de "karrevrachten ana kritiek" die ze te verduren heeft gekregen. De Twentse
CDA'er raakte twee weken geleden in opspraak toen bleek dat ze - als enige in haar fractie - geen inzage geeft in de besteding van haar onkostenvergoeding van 4300 euro per maand. De overige CDA'ers in Brussel laten hun bonnetjes en facturen netjes zien aan een speciale fractie-accountant, maar Annie Schreier had daar geen trek in: zij liet de bonnetjes alleen zien aan haar eigen accountant, waardoor dus
niemand kan controleren wat ze nu eigenlijk allemaal met dat geld doet.
Aanvankelijk reageerde de CDA-boerin laconiek op de beschuldigingen van gegraai: ze
had niets verkeerd gedaan, meende ze. Maar na
druk vanuit haar eigen partij besloot ze vorige week toch om voortaan haar bonnetjes netjes te laten controleren door een onafhankelijke accountant. Een controle van haar bestedingen in de afgelopen maanden zat er alleen niet meer in, want Annie Schreier had de bonnetjes
weggegooid. Daarmee laadde ze natuurlijk al helemaal de verdenking op zich dat haar bestedingen niet in de haak waren: waarom zou je immers bonnetjes weggooien als er op dat moment al ophef is over je declaraties?
Maar het wordt nog gekker: Annie Schreier beweert nu opeens dat ze helemaal geen bonnetjes heeft weggegooid. In een
gênant epistel vol zelfmedelijden schrijft ze:
"Vorige week heb ik afgesproken (...) dat ik vanaf 1 juli meedoe met de CDA-regeling. Ik zal alle uitgaven, bonnen en onkosten laten controleren door de accountant van het CDA-partijbestuur. Een doosje met bonnetjes dat ik twee weken geleden heb weggegooid, betreft slechts kassabonnetjes voor koffie, koekjes en water van de laatste weken.
Al mijn bankafschriften, kredietkaartuitgaven en facturen van de laatste jaren heb ik vanzelfsprekend gewoon bewaard. Ik ben valselijk beticht en onjuist geciteerd. Ik verzoek daarom de journalisten van o.a. de Twentsche Courant Tubantia om dit citaat te rectificeren."
Aha, het gaat dus slechts om wat bonnetjes voor koekjes en koffie. En hoe kunnen wij dat controleren? Helemaal niet! De sluwe Annie Schreier-Pierik zal namelijk pas vanaf 1 juli meedoen met de CDA-regeling. Het blijft dus onhelder hoe zij in de afgelopen jaren haar onkostenvergoeding van 4300 euro per maand heeft besteed. Of ze het nu heeft uitgegeven aan printerpapier, koekjes of aan luxe reisjes, we zullen het nooit weten.
Als Annie Schreier-Pierik daadwerkelijk openheid van zaken wil geven, moet ze al haar bestedingen van de afgelopen jaren overleggen aan de CDA-accountant. Zolang ze dat niet doet, wekt ze zelf de schijn van een doofpot. Daar kan ze dan wel zielig over doen, maar het is haar eigen schuld.