Elitaire CDA-Europarlementariër doet zielig: "geschokt" door kritiek op weggegooide bonnetjes

Europarlementariër Annie Schreier-Pierik reageert woedend op de onthullingen over haar onkostenvergoeding. Ze is "geschokt door de vele onzinberichten" en beklaagt zich over de "karrevrachten ana kritiek" die ze te verduren heeft gekregen. De Twentse CDA'er raakte twee weken geleden in opspraak toen bleek dat ze - als enige in haar fractie - geen inzage geeft in de besteding van haar onkostenvergoeding van 4300 euro per maand. De overige CDA'ers in Brussel laten hun bonnetjes en facturen netjes zien aan een speciale fractie-accountant, maar Annie Schreier had daar geen trek in: zij liet de bonnetjes alleen zien aan haar eigen accountant, waardoor dus niemand kan controleren wat ze nu eigenlijk allemaal met dat geld doet.

Aanvankelijk reageerde de CDA-boerin laconiek op de beschuldigingen van gegraai: ze had niets verkeerd gedaan, meende ze. Maar na druk vanuit haar eigen partij besloot ze vorige week toch om voortaan haar bonnetjes netjes te laten controleren door een onafhankelijke accountant. Een controle van haar bestedingen in de afgelopen maanden zat er alleen niet meer in, want Annie Schreier had de bonnetjes weggegooid. Daarmee laadde ze natuurlijk al helemaal de verdenking op zich dat haar bestedingen niet in de haak waren: waarom zou je immers bonnetjes weggooien als er op dat moment al ophef is over je declaraties?

Maar het wordt nog gekker: Annie Schreier beweert nu opeens dat ze helemaal geen bonnetjes heeft weggegooid. In een gênant epistel vol zelfmedelijden schrijft ze:

Aha, het gaat dus slechts om wat bonnetjes voor koekjes en koffie. En hoe kunnen wij dat controleren? Helemaal niet! De sluwe Annie Schreier-Pierik zal namelijk pas vanaf 1 juli meedoen met de CDA-regeling. Het blijft dus onhelder hoe zij in de afgelopen jaren haar onkostenvergoeding van 4300 euro per maand heeft besteed. Of ze het nu heeft uitgegeven aan printerpapier, koekjes of aan luxe reisjes, we zullen het nooit weten.

Als Annie Schreier-Pierik daadwerkelijk openheid van zaken wil geven, moet ze al haar bestedingen van de afgelopen jaren overleggen aan de CDA-accountant. Zolang ze dat niet doet, wekt ze zelf de schijn van een doofpot. Daar kan ze dan wel zielig over doen, maar het is haar eigen schuld.