De minister-president en woordvoerders van diverse linkse partijen schrokken zich een hoedje: werkgeversorganisatie VNO-NCW heeft daadwerkelijk een voorzitter die opkomt voor de belangen van zijn achterban.
Werkgevers van Nederland - het zuurdesem van de vaderlandse economie - verdienen de beste vertegenwoordiging die ze maar kunnen krijgen. Met de nieuwe VNO-NCW-topman Hans de Boer lijken de hardwerkende ondernemers op hun wenken bediend te worden, want in een kenningsmakingsinterview in
De Telegraaf geeft de opvolger van Bernard Wientjes
alvast even vol gas:
Het eerste publieke optreden van Hans de Boer als de nieuwe voorzitter van werkgeversorganisatie VNO-NCW, heeft een stortvloed van kritiek en vragen opgeleverd. [...]
Hans de Boer, die deze week begint als voorzitter van VNO-NCW, zei gisteren in interviews, onder meer in deze krant, dat het geen vanzelfsprekendheid wordt dat er in de cao afspraken worden gemaakt over het derde jaar WW-uitkering, nu de overheid nog maar twee jaar betaalt. [...]
In verschillende interviews zei De Boer dat hij niet erg gecharmeerd is van de afspraak uit het sociaal akkoord om 100.000 banen te creëren voor mensen met een beperking. Doen werkgevers dat niet, dan treedt een quotumwet in werking die bedrijven verplicht gehandicapten aan te nemen. Ik vind dat als persoon een vorm van chantage en had dat anders gedaan. Maar dat laat onverlet dat wij ervoor zullen zorgen dat die 100.000 banen er komen, aldus De Boer.
Kijk eens aan, een man die gewoon stáát voor zijn achterban en een broertje dood heeft aan overbodige regels. Iemand die niet het voorzitterschap geaccepteerd heeft om zich eens lekker in te likken bij de politieke machtsdragers en de vakbonden, maar die gewoon het beste wil voor de ondernemers in Nederland.
Dit alles kwam De Boer op een enorme stortvloed aan kritiek te staan. FNV wil De Boer graag nog in een gesprek achter gesloten deuren de oren wassen, de PvdA vindt De Boers optreden een 'valse start', en ook was er harde kritiek van de SP: 'Dit wordt rampzalig. Een woeste olifant die polderporselein vertrapt.' Als klapper op de vuurpijl kreeg de kersverse VNO-NCW-baas ook nog een telefoontje van Rutte, die van De Boer eiste dat hij het door zijn D66-achtige voorganger gesloten sociaal akkoord koste wat het kost zou moeten verdedigen.
Achteraf kwam natuurlijk uit dat de soep niet zo heet wordt gegeten als deze wordt opgediend. De Boer bleek tijdens het belletje van de premier bereid zich te houden aan het linkse dictaat genaamd sociaal akkoord. Slob concludeerde na afloop dat de woorden van de topman moeten worden gezien als iets dat erbij hoort. "Hij wil zijn visitekaartje afgeven," aldus de ChristenUnie-leider. Precies, niet al teveel panikeren, mensen. Maar waarom Rutte dan zo boos werd? Uitgerekend hij zou moeten snappen dat iets lekker rechts zeggen bij lange na niet hetzelfde is als iets lekker rechts uitvoeren.
Waarmee ik natuurlijk niet wil zeggen dat De Boer net zo weinig ruggegraat heeft als onze rubberen minister-president. Als de man straks zélf akkoorden met de vakbeweging en het kabinet mag slutien, zullen we zien wat zijn strijdbare woorden waard zijn. Maar dat hij deze wensen in ieder geval al durft te uiten, geeft aan dat De Boer een stuk meer onverschrokken is dan zijn bedremmelde voorganger Bernard Wientjes, die toch vooral zijn best niet om niet uit de pas te lopen van de FNV. Tot zover staan alle seinen op groenen voor De Boer: het heeft er alles van weg dat hij een veel effectievere VNO-NCW-topman zal zijn dan Wientjes.
