Eindelijk een interim-premier die op de steun van de streng islamitische al-Nour partij kan rekenen. Die steun is namelijk broodnodig in het tot op de bot verdeelde Egypte.
De al-Nour partij, een zeer strenge islamitische partij in het parlement van Egypte, lag de afgelopen dagen een aantal keer dwars. Na het afzetten van Morsi was men in Egypte naarstig op zoek naar een interim-premier. Een man die Egypte de komende tijd helpt te overbruggen richting de nieuwe verkiezingen.
De eerste gegadigde voor de functie was Nobelprijswinnaar Mohammed ElBaradei. De al eerder genoemde al-Nourpartij was met ElBaradei echter niet gelukkig, volgens hen was ElBaradei veel te westers. Daarna schoof men in Egypte een jurist naar voren, de sociaal-democraat Bahaa el-Din. Ook die werd al snel afgeschoten door de streng islamitische partij. De al-Nour partij vond hem niet neutraal genoeg.
Morsi
De steun van de al-Nour partij was echter heel belangrijk. Juist omdat deze partij streng islamitisch is. Veel moslims zijn nadat het leger Morsi weg stuurde enorm boos. De afgelopen dagen leidde dat herhaaldelijk tot grote clashes die vaak doden kosten. Om de moslims niet nog verder van de overgangsregering te vervreemden was het belangrijk dat een moslimpartij die overgangsregering zou steunen. Daarmee hoopt men ook de woede van veel moslims wat te stillen. Of, op zijn minst, die woede niet verder aan te wakkeren.
Inmiddels heeft men in Egypte iemand
gevonden die voor alle partijen acceptabel lijkt te zijn. Het gaat om de oud minister van Financiën Samir Radwan. Ook de al-Nour partij kan leven met deze interim-premier.
Een woordvoerder van de partij zegt dat Radwan acceptabel is. Hij voldoet aan de criteria die ze hebben gesteld. De kandidaat moest een technocraat zijn zonder politieke binding en ervaring hebben in het openbaar bestuur.
Grondwet
Daarmee lijkt Samir Radwan aan de slag te kunnen. De komende maanden moet men vooral gaan werken aan een nieuwe grondwet. Over die nieuwe grondwet mag dan door de bevolking, na ongeveer vier maanden, middels een referendum gestemd worden. Daarna, en dat is dan waarschijnlijk in februari, zijn er zowel verkiezingen voor een nieuwe president (als opvolger van Mubarak en Morsi) en parlementsverkiezingen.
De grote vraag voor de komende weken blijft natuurlijk de houding van de moslimbroederschap. Men wil een opstand tegen het leger. Gaat men inbinden of gooit het nieuws van de nieuwe interim-premier en de vorming van een overgangsregering alleen maar meer olie op het vuur?
De tijd zal het leren.
U kunt mij ook volgen op twitter onder de naam @MeijerHerman