Het kabinet Rutte-Verhagen kondigde bij zijn aantreden aan dat er fors hervormd en bezuinigd moest worden. De economische crisis dwingt de regering vergaande stappen te nemen. Vrijwel iedereen zal er op korte termijn op achteruit gaan was het devies.
Ondertussen is het De Volkskrant opgevallen dat dit allemaal wel mee lijkt te vallen. Sterker nog, de linkse krant krijgt de indruk dat de regering debatten en besluiten die weleens niet zo goed konden vallen bij kiezers, bewust over de magische datum van 2 maart probeert te tillen.
Dan worden de verkiezingen voor de Pronvinciale Staten namelijk gehouden.
Blijkbaar vindt De Volkskrant dat allemaal niet kunnen. Dit is een overwegend rechts kabinet; dat hoort kiezers eerst het zuur, dan het zoet voor te schotelen. Alleen progressieve partijen mogen na aantreden eerst even kadotjes uitdelen.
Nu zal het de socialisten van de VK zijn ontgaan, maar er zijn al behoorlijk wat demonstraties geweest tegen het regeringsbeleid. Denk maar aan de vele protesterende studenten, de actievoerders van de kunstsector vorig jaar en de stakingen in het OV (die ook vandaag doorgaan). Er wordt wel degelijk fors bezuinigd.
Maar in de politiek is het volstrekt normaal dat je voor verkiezingen het roer een beetje bijstelt. Je wilt dat mensen zien dat je resultaten produceert én dat je niet alleen maar bezig bent mensen pijn te doen. Na de eerste paar maanden, waarin je bezuinigingen en hervormingen aankondigde, is het tijd voor een pauze - zéker als er verkiezingen aankomen.
Dat doet iedere regering. Als de PvdA regeert doet zij hetzelfde (behalve dan dat zij zo min mogelijk bezuinigt en de economie met liefde de vernieling in helpt om daarna liberalen te verwijten dat ze hardvochtig zijn als ze doen wat nodig is om de economie enigszins te redden). Alleen levert niemand er dan kritiek op - linkse kranten zoals de VK niet, in ieder geval.
Het hoort allemaal bij de politiek: je doet kiezers vlak voor de verkiezingen geen pijn. Zware beslissing worden pas ná de verkiezingen genomen - dat mag dan wat opportunistisch zijn, maar ja, we hebben het hier over de politiek, niet over het schrijven van een academisch artikel.