Een plurale samenleving is per definitie ondemocratisch

(Afb. Pinksteren als rozenregen in het Pantheneon in Rome)

In de maatschappijvisie van Ganzevoort krijgen orthodoxe christenen ruim baan hun opvattingen uit te dragen in het publieke domein. Maar, doen wij dit, dan wordt een en ander al snel als aanstootgevend ervaren. Wanneer je, zoals ondergeschrevene dit weekend ervaarde abortus moord noemt, het homohuwelijk tot gruwelpap rekent en softdrugs geenszins als landscultuur rekent, dan slaat het gesprek dikwijls monddood en word je beschouwt als een relikwie uit voorbije tijden. Aangezien mijn meeste vrienden niet tot de SGP-achterban gerekend mogen worden en er in dit gedeelte van Nederland een behoorlijke dosis randstedelijke mentaliteit is, voer je als christen discussies op het scherpst van de snede. En toch: ik kan niet anders, ik wil niet anders.

De pluriformiteit van de samenleving mag geen leidraad tot concessies zijn aan de heersende meerderheidscultuur, hooguit kunnen we elkaar onderweg vinden in Nederland, polderland. Het ultieme bewijs werd het afgelopen 1,5 geleverd door een partij als de SGP. Hier hebben we gezien dat kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit. Er is weliswaar geen abortus of euthanasie teruggedraaid en er ging geen koopzondag vanaf, maar doordat Rutte 1 zich afhankelijk wist van de mannenbroeders om tot een werkbare meerderheid van stemmen te komen, trad er ook geen verslechtering op van voorgenoemde zaken. In alle bescheidenheid: winst. In een plurale samenleving is er goed zaken te doen, maar een plurale samenleving als zodanig mag nooit het einddoel zijn. Er is namelijk een grotere dienst te bewijzen en dat is het recht doen aan een overheid die Gods dienaresse moet zijn.

Met een dergelijke zienswijze gaan de ‘democratische’ mazen van een Ganzevoort en met hem vele anderen opeens heel anders lopen. Dan is er geen vrijblijvendheid meer en dan is democratie zeker niet het einde van alle tegenspraak. Er blijft dan over dat democratie het vehikel is om tot Uw dienst te willen handelen. En artikel 1 van de Grondwet dan? Welnu, wezenskenmerk van een democratie is de verscheidenheid in opvattingen, mensen, etniciteit etc. Houden zo. Multiculturele festivals zoals de voorbije TongTongFair op het Malieveld en het aanstaande Surinaamse Kwakoe festival in Amsterdam ZuidOost, het heerlijk om er te zijn. Nederland is een rijk geschakeerd en kleurrijk land. Artikel 1 zal pas dan aan revisie onderhevig zijn als het geestelijk klimaat er rijp voor is. Opnieuw geboren worden uit Geest en water. Het kan. De Geest waait immers iedere richting uit en spreekt iedere taal. Opwekking niet alleen groeiende in Biddinghuizen, maar als uitdijdende olievlek over gansch het land.

Het plurale karakter van Nederland komt dan in een heel ander daglicht te staan. Dan zal Petrus opnieuw opstaan zoals in Handelingen 2, vers 13 en met iets anders woorden reciteren: ‘Inwoners van Nederland, God heeft opnieuw Zijn Geest over alle mensen uitgestort. Uw zonen en dochters zullen Gods woorden spreken.’ (Het Boek) Het geestelijk klimaat in dit land zal dan 180 graden zijn omgedraaid.

Ganzevoort hekelt de zogenaamde intolerantie van de christelijke orthodoxie in dit land. Maar is dat zo? Is het intolerant om blijvend ruimte te willen vragen voor een gewetensbezwaarde ambtenaar of voor de zondag als heilzame collectieve rustdag? Je hoeft geen christen te zijn om toch bondgenoot te wezen van een gedeeld historisch besef.Toch? De seculiere gelijkheidsdrammers mochten eens in het besef raken dat zij hun welvaart grotendeels te danken hebben aan de joods-christelijke tolerante grondrechten die honderden jaren hebben geprevaleerd hier in den lande. Waarom shopt men zo selectief door dat bewustzijn hedentendage? Tolerantie komt voort uit cultuurbesef. Intolerantie daarentegen komt voort uit cultuurrelativisme. We hoeven ons oor maar te luister te leggen bij de Paus om te beluisteren hoe vaak deze Kerkvorst cultuurrelativisme hekelt.

De angst van Ganzevoort is gerechtvaardigd in het huidige geestelijke klimaat, waarin wij mensen dikwijls niet kunnen overtuigen van Gods oprechte bedoelingen met de mensheid. Dat overtuigen hoeft ook niet, getuigen wel. Pluraliteit neem je als ‘zoutend zout dan ook niet met een korreltje zout’. Het geloof loslaten in het publieke domein? Nooit.