Gemeenschapszin - je inzetten voor anderen zonder dat je daar iets voor terugverwacht - is een bijzonder belangrijk begrip, zeker in landen waar de overheid steeds minder doet (en kan doen), en het dus aan individuelen en bedrijven zelf is om elkaar te helpen. Het goede nieuws? Zoals vaste lezers van DDS weten zien we elke dag schitterende voorbeelden van gemeenschapszin in actie. Soms gaat het om individuen die iets voor elkaar doen, maar op andere momenten vertolken bedrijven de hoofdrol. Jawel, dezelfde bedrijven die er door Jan en alleman van beschuldigd worden zich alleen maar druk te maken over hun eigen winst.
Hét voorbeeld van de dag: de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Southwest Airlines.
Het Amerikaanse FaithIt.com legt uit dat deze maatschappij
er alles aan deed om een vrouwelijke passagier te helpen toen zij hoorde dat haar zoon betrokken was bij een ongeluk. Moeder Peggy Uhle zat in het
vliegtuig dat van Chicago naar Columbus zou vliegen. De trein begon te rijden. Even later stond het vliegtuig klaar om op te stijgen. Toen gebeurde er echter iets vreemds: het vliegtuig maakte plots rechtsomkeert en reed terug naar de gate.
Daar aangekomen vroeg de stewardess mevrouw Uhle om het vliegtuig te verlaten. Er was namelijk iets gebeurd. Mevrouw Uhle legt uit:
"Ik dacht dat ik in het verkeerde vliegtuig zat. De stewardess vertelde me dat ik me moest melden bij de checkinbalie. Dat deed ik. Daar vertelde men me vervolgens dat ik mijn man moest bellen."
Dat was het moment waarop de klantenservice van Southwest Airlines mevrouw Uhle slecht nieuws bracht: haar zoon was betrokken bij een ongeluk. Hij was opgenomen in het ziekenhuis en lag in coma.
De wereld van de moeder stortte - hoe kan het ook anders - in elkaar. Haar zoon woont in Denver: niet bepaald dichtbij Chicago. Ze wilde natuurlijk naar hem toe, maar dat zou niet gemakkelijk worden.
Dacht ze.
Southwest Airlines had namelijk heel andere plannen. De luchtvaartmaatschappij liet mevrouw Uhle weten dat ze het allemaal voor haar zouden regelen. De medewerkers van de maatschappij keken op hun computers en zagen dat er spoedig een vliegtuig naar Denver zou vertrekken. Vervolgens boekten ze niet alleen een stoel voor mevrouw Uhle, maar lieten ze ook weten dat ze er geen cent voor wilden hebben: ze zou op kosten van de maatschappij reizen.
"Ze gaven me een privéwachtruimte, zorgden ervoor dat mijn baggage naar Denver verscheept werd, en gaven me zelfs een ingepakte lunch toen we in Denver arriveerden. Vervolgens werd mijn baggage afgeleverd op het adres waar ik de nacht zou doorbrengen en belde Southwest me om te vragen hoe het met mijn zoon ging."
Het moge duidelijk zijn dat mevrouw Uhle voortaan een vaste klant is van Southwest Airlines. En terecht: wat een fantastisch gebaar van deze luchtvaartmaatschappij.