Een jaar geleden had hij geen handen. Nu gooit deze 9-jarige jongen de eerste bal bij een honkbalwedstrijd
Een ongelooflijk verhaal van medische ontwikkeling, innovativiteit en doorzettingsvermogen van een klein jongetje die zich niet klein liet krijgen toen hij zijn benen én zijn handen verloor.
Zion Harvey is een ongelooflijk jongetje. Hij is 9 jaar oud, maar heeft al meer leed meegemaakt dan de meeste mensen in hun hele leven zullen meemaken. Toen hij 2 jaar oud was liep hij namelijk een serieuze bacteriële infectie op. Als gevolg daarvan verloor hij zijn benen (beneden de knie) én zijn handen.
Met andere woorden: het ene moment was hij een 'gewoon' jongetje, het andere moment was hij zwaar gehandicapt.
Daarnaast had de infectie zijn nieren ook nog eens aangetast.
Daarom moest hij toen hij 4 was onder het mes. Hij kreeg een nieuwe nier. Die transplantatie slaagde, gelukkig.
Maar ja, de arme Zion had nog steeds geen handen (of benen). Nou is het leven zonder benen lastig, maar op zich nog wel te doen. Zonder handen heb je écht een gigantisch probleem: je kunt je eigen rolstoel niet eens aandrijven. Je kunt geen beker oppakken, met mes en vork eten, en ga zo maar door. Hij kreeg implantaten onder zijn knieën, maar ja, die handen he?
Gelukkig voor Zion staat de medische ontwikkeling niet stil. Een jaar geleden, toen hij acht jaar oud was, kreeg hij te horen dat hij een handtransplantatie kon ondergaan. Hij en zijn ouders grepen die mogelijkheid natuurlijk met twee handen aan (gheh):
Last summer, Zion underwent a pioneering surgery that lasted nearly 11 hours. His surgeon, Dr. Scott Levin, chairman of Orthopedic Surgery at the University of Pennsylvania and director of the Hand Transplant Program, led a team of 40 in the operating room but credits everyone — from doctors and nurses to pharmacists and therapists all the way to the housekeeping staff — for providing all facets of life-saving care to the little boy.
Vervolgens begon het revalidatieproces. De kleine Zion had pijn, was vaak doodop, en had het enorm lastig. Maar: hij gaf nooit op. Binnen een paar weken na de handtransplantatie speelde hij al met zijn favoriete actiefiguren en bakte hij zelfs koekjes.
En nu, een jaar na de transplantatie, was hij in staat om de ceremoniële eerste bal te gooien bij een wedstrijd van zijn favoriete honkbalteam, de Baltimore Orioles. Hij stond op de werpheuvel, op zijn implantaten, en hield de bal vast in zijn gloednieuwe handen. Zion keek naar de catcher, haalde diep adem, en gooide de bal -- hoppa! -- naar de catcher.
Wat een geweldig verhaal en wat mooi voor deze jongen dat medische ontwikkelingen hem in staat stellen om alsnog een mooi, actief leven te leiden.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
