Echte mannen gevraagd

In die zin is Willem-Alexander een 'echte mensenkoning'. Hij vindt lintenknippen inhoudelijk werk, gaat helemaal mee met de tijdgeest (tijdens de koninklijke rondvaart over het IJ werd halt gehouden voor een DJ, die groter werd bevonden dan het Concertgebouworkest), en gedraagt zich als op en top democraat. Alles binnen het kader van de grondwet. We hoeven dus niet bang te zijn voor ontsporingen. De laatste macho die ten paleize is gesignaleerd, was prins Bernhard, en die was uit een andere eeuw. In de éénentwintigste eeuw zijn alle rollen omgedraaid. De koning buigt naar het volk, het homohuwelijk is heel normaal, en de vrouwen zijn de baas. Kom daar als 'sterke man' nog maar eens tussen.

Toch stond er gisteren in de Volkskrant een opmerkelijk stuk waarin om echte vaders werd gevraagd, 'echte mannen' dus, al is dat niet helemaal hetzelfde. Het is misschien het toppunt van feminisering als er vanuit de zachte sector van onze maatschappij een 'masculinisering van de samenleving' wordt verlangd. Irene Zwaan, auteur van het boek 'De afwezige vader bestaat niet', en Glenn Helberg, een kinder- en jeugdpsychiater, vinden dat vaders weer echte vaders moeten worden, en geen tweede moeder. Vooral onze hedendaagse jongens, die vaak met de diagnose ADHD tot medisch probleem worden verklaard, hebben weer behoefte aan een rolmodel, en dat kan een vader die met een schort om op de kinderen past niet zijn. Als jongen wil je een echte vader tegen wie je op kunt kijken en die je eventueel ook tot de orde kan roepen. Met al die sufkezige leraren op school ('jongens, als jullie mij een lul vinden, moeten jullie dat zeggen') is het moeilijk om nog ergens autoriteit te herkennen. En ook meisjes hebben graag een echte vader. Twee moeders is echt een moeder te veel (waarbij één dominante moeder je vroeger toen mannen zogenaamd nog de baas waren al voor het leven kon misvormen).

Ik ben er niet helemaal uit wat ik hiervan moet vinden. Ik zag in de Fortuynrevolte (zie een stuk uit de Volkskrant van 26 april) vooral een roep om leiderschap, een roep om een 'sterke man'. We kregen toen Jan Peter Balkenende, en die is jarenlang bespottelijk gemaakt, hoewel we met Pim Fortuyn als premier waarschijnlijk een pleefiguur in het buitenland hadden geslagen. Veel mannen vinden het volgens mij helemaal niet erg om als watje door het leven te gaan en zich niet als 'sterke man' te hoeven onderscheiden. Daarom plegen ook zoveel mannen lippendienst aan het feminisme. En als vrouwen en zachte wetenschappers oproepen voor een nieuwe masculinisering van de samenleving, moet je op je tellen passen. Want sociale wetenschappers zonder rolmodellen zijn als koningen zonder kroon en militairen zonder uniform. Echte vaders zullen bovendien altijd gevraagd zijn, want ze waren ook vroeger al schaars en het traditionele huwelijk was er helemaal op gericht om ze aan hun echtelijke plichten te herinneren en geen 'onechte' kinderen buiten de echtelijke sponde te verwekken. Bovendien wees Sigmund Freud, die vaak van machismo is beschuldigd, al op de vadermoord waartoe zonen die wat in hun mars hebben zijn geneigd. Als je dat gevaar kent, kun je je als echte vader beter stilhouden en de opvoeding aan de echte moeder overlaten. Waarmee de feminisering van nu al zat opgesloten in het masculiene tijdperk van honderdtwintig jaar geleden. Toen Emma de honneurs voor haar dochter Wilhelmina mocht waarnemen en het Oranjehuis aan een matriarchaat begon waarin Willem-Alexander (de man met die pet op: zie foto) slechts een tussenkoning zal zijn.