Een ruzie die uitliep op een moordpoging liep dinsdag nogal verkeerd af - voor de dader.
Nederland heeft een klein probleempje met migranten. Velen van hen beweren hier naartoe te komen als vluchtelingen - want er liggen geen veilige landen tussen hier en Syrië,
Afghanistan en andere uiterst ongure landen - maken gebruik van onze gastvrijheid, maar vertikken het dan om zich aan te passen aan onze gebruiken. Sterker nog: in sommige gevallen houden ze zich niet eens aan de wet, zoals we vorige week wel weer zagen bij
de aanslag op een joods restaurant in Amsterdam, gepleegd door een Palestijnse asielzoeker.
In
Duitsland kunnen ze er echter ook wat van, als het land van Angela "Wir schaffen das!" Merkel. En dan vooral in
Berlijn, waar dinsdag - precies een jaar na dato - de aanslag op een Kerstmarkt herdacht werd. Het gevolg van die daad: 12 doden en tientallen gewonden. De dader: Anis Amri, een Tunesische asielzoeker die al door meerdere instanties als gevaarlijk was aangemerkt, maar desondanks vrolijk over straat kon.
Terwijl die gruweldaad gisteren herdacht werd, speelde zich aan de andere kant van de stad een ander drama af. Daar liepen een 19-jarige Afghaanse asielzoeker en zijn 17-jarige, Duitse, vriendin langs de rivier de Havel. Om nog onbekende redenen kwam het daarbij tot een stevige discussie. Die raakte zó verhit dat de jongen het opgaf met woorden en overging tot geweld: hij smeet het meisje in de ijskoude rivier. Dat hij dat niet per ongeluk deed én dat het niet in een korte vlaag van woede gebeurde, bewijst de rest van het afgrijselijke verhaal,
gebracht door Spiegel Online, wel. Het meisje kwam boven water, en zwom richting de kant. Dát liet de Afghaan echter niet zomaar gebeuren: hij sprong achter haar aan, en probeerde haar alsnog te doen
verdrinken. Daarbij duwde hij haar meerdere malen onder water.
Klein probleempje: hij kon, in tegenstelling tot de 17-jarige, niet zwemmen. Terwijl het meisje zichzelf gelukkig in veiligheid wist te brengen, verdronk de man die haar had proberen te doden nu zelf in het vieze rivierwater. Het was slechts door dom geluk - passanten hadden het voorval zien gebeuren en hadden de hulpdiensten ingeschakeld - dat hij nog leeft: deze toegesnelde diensten redden hem nét op tijd uit het water, en reanimeerden hem. Niet dat hij dat verdiend had, maar toch.
Tot zover loopt het verhaal dus voor zowel slachtoffer als dader met een sisser af. De vraag is echter: hoe loopt het voor Duitsland en Europa af? Dit is overduidelijk iemand die je niet in je samenleving wilt hebben: als iemand kennelijk zo'n kort lontje heeft dat hij overgaat tot een daad als moord, heb je hier duidelijk niets te zoeken. Maar of de rechter datzelfde oordeel zal vellen? Dat valt nog maar te bezien.