Duitse 'Energiewende' stuit op onoplosbare problemen
Vele deskundigen hebben in de loop der tijd gewaarschuwd voor de desastreuze effecten van de Duitse Energiewende. Maar hun waarschuwingen werden in de wind geslagen.
(Zie hier en hier.)
Thans wordt het majestueuze fiasco van dit beleid geleidelijk zichtbaar. 'Der Spiegel' rapporteerde daar onlangs over in een opmerkelijk artikel, getiteld: 'Nichts passt zusammen', geschreven door Frank Dohmen, Alexander Jung, Michael Sauga en Andreas Wassermann.
Bevor die Energiewende gestartet ist, gerät sie ins Stocken. Der Politik fehlt er an entscheidenheit, der Industrie an Anreizen, um in den Miljardenteuren Ausbau der Infrastruktur zu investieren. Werden die Kosten auf den Verbraucher abgewälzt?
Die laatste vraag is natuurlijk vragen naar de bekende weg. Uiteraard betaalt de burger linksom of rechtsom de rekening als verbruiker of als belastingbetaler.
'Der Spiegel' constateert dat de verschillende Länder hun eigen stokpaardjes hebben. Sommigen willen windenergie op zee, andere op land. Sommige willen gascentrales, andere willen zonne-energie. Het is een kakafonie binnen een wirwar van competenties. Nergens is er een strategie te bekennen van een 'grand design'.
Er zijn geen hoogspanningsleidingen die de stroom van Noord naar Zuid kunnen transporteren. Er zijn geen systemen die elektriciteit kunnen opslaan (bijvoorbeeld hooggelegen stuwmeren) om op terug te vallen in geval van windstilte en afwezigheid van zonneschijn.
De kosten die voor de uitbouw van infrastructuur dienen te worden gemaakt, worden volgens verschillende berekeningen voor de komende tien jaar op 154 335 miljard euro geraamd. De plaatsing van windmolens op zee ondervindt vertraging wegens technische moeilijkheden en gebrek aan investeringen. Tennet, dat een grote rol speelt bij de infrastructuur, slaagt er niet in om voldoende kapitaal aan te trekken om de benodigde 4500 kilometer hoogspanningsleidingen te financieren. Windparken die voltooid zijn, kunnen geen stroom aan het net leveren omdat er geen aansluitingen zijn.
Het financieel rendement van gascentrales staat onder druk, omdat deze niet meer voluit kunnen produceren als gevolg van het feit dat zonne- en windenergie voorrang hebben. Het gevolg is dat de elektriciteitsproducenten niet meer in gascentrales durven te investeren, terwijl deze hard nodig zijn om het intermitterende aanbod van duurzame stroom te kunnen egaliseren.
Aldus 'Der Spiegel'.
Voor zover mij bekend, staat het betrokken artikel niet op internet.
Door de Duitse Energiewende wordt een relatief goedkope, betrouwbare elektriciteitsvoorziening ingeruild voor een dure, onbetrouwbare. Al deze problemen kunnen in één klap worden opgelost door de Duitse kernreactoren, die decennialang zonder noemenswaardige problemen trouwe dienst hebben geleverd, weer in bedrijf te nemen. Maar waarom zou men het makkelijk en goedkoop doen wanneer het ook moeilijk en duur kan?
Wat betreft de nefaste gevolgen van de Energiewende lijken de schellen nu zo langzamerhand van de ogen van de Duitsers te vallen. De reactie is navenant. Maar had men dat nu niet reeds lang geleden kunnen voorzien? Waarom hebben de reguliere media dat niet gerapporteerd, terwijl alle relevante informatie reeds op internet was te vinden?
Onder de weinig verhullende titel, 'Merkels Strompreislüge', publiceerde ook het 'Handelsblatt' een soortgelijke klaagzang en waarschuwde het voor een dreigende deïndustrialisering van Duitsland.
Maar Duitsland is niet het enige land dat een desastreus energiebeleid voert. Ook Engeland gaat die kant op.
Onder de titel, 'New Energy Bill Is A Disaster', schrijft Benny Peiser van de 'Global Warming Policy Foundation' (GWF):
With the publication of its draft Energy Bill, the government has announced its intention to reverse the course of energy deregulation.
The Global Warming Policy Foundation warns that any attempt to turn back the clock to the dark period of centralised energy planning will not only damage Britains economy, but will almost certainly end in failure, just like other attempts to impose a centralised system of energy controls have failed in the past.
Lees verder hier.
De Duitse en Engelse regering lijken gewikkeld in een wedloop wie als eerste de economie heeft geruïneerd. En dat is alles hoofdzakelijk het gevolg van de klimaathysterie, die is gebaseerd op een onhoudbare AGW-hypothese (AGW = Anthropogenic Global Warming).
De wereldtemperatuur wil maar niet stijgen. De klimaatcatastrofe komt echter tóch, maar dan in de vorm van onvoorstelbare economische verliezen door een waanzinnig klimaat- cum energiebeleid. Met dank aan alle koene redders van de planeet!
Klimaat maakt meer kapot dan je lief is.
Voor mijn eerdere DDS-bijdragen, zie:
