Tv-fragmenten 2014: drie tegendraadse meningen

Ook in het afgelopen jaar kwamen weer verschillende opvallende tv-fragmenten voorbij waarover iedereen sprak en waarover iedereen het heel erg eens was. En als iedereen het heel erg met elkaar eens is, word ik snel wantrouwend. In een klein, hyperig landje als Nederland is kuddegedrag nooit ver weg. Daarom: enkele tv-fragmenten waarover wat mij betreft heel anders geoordeeld had mogen worden.

Mart Smeets v. Tom Egbers
O, Mart Smeets. The man too many Dutch love to hate. Omdat hij zo succesvol is, natuurlijk. Hij is met afstand de beste tv-maker uit de recente Nederlandse geschiedenis. En succes maakt jaloers, vooral in het afgunstige Nederland.

Smeets ís tv, hij ís sport, en hij ademt beide. Smeets weet, in tegenstelling tot veel van zijn Nederlandse collega's, hoe goede televisie gemaakt moet worden. En vooral ook: hoe niet. In Studio Brasil gaf Tom Egbers (of eigenlijk de redactie van het programma) daar een schoolvoorbeeld van. Tom Egbers had niets te melden, maar praatte toch enkele minuten vol.

Smeets: "Als er niets te melden is, is er niets te melden." Tom Egbers verloor direct zijn zelfbeheersing en reageerde als een wesp gestoken. Heel Nederland viel weer eens over Smeets heen en nam het op voor die zielige Egbers. Maar Smeets had, natuurlijk, gewoon gelijk.

Het is tekenend voor "televisie anno nu" dat geen nieuws tot nieuws wordt verheven. Leegheid ten top. Een pluim voor Smeets.

https://www.youtube.com/watch?v=4Eo53B9SkyU

Andries Knevel en een voor de hand liggende vraag
De EO-presentator vroeg aan MH17-nabestaanden of ze er weleens aan dachten hoe hun omgekomen familieleden er nu uitzien. Nederland was op dat moment in collectieve rouw, emoties vloeiden overal en wie zich niet verdrietig genoeg toonde, kreeg er op sociale media van langs. Rouwen zul je. Ook als je niemand kende in dat vliegtuig.

En omdat EO'er Andries Knevel sowieso al wordt gehaat door veel seculiere tv-kijkers, moest en zou Knevel boeten voor zijn vraag. Nuchterheid was ver te zoeken. Vreemd, want het was natuurlijk een nogal voor de hand liggende vraag. Een vraag die bij veel mensen waarschijnlijk op de lippen lag. In de dagen na de ramp ging het bijna nergens anders over in de media: hoeveel lichamen kunnen er nog worden geïdentificeerd? Wat is er überhaupt nog van over? Dat een journalist dit in een gesprek met nabestaanden aanhaalt, lijkt me daarom niet meer dan gewoon. Nee, een leuke vraag is het inderdaad niet. Maar daar zijn journalisten ook niet voor. Knevel bood zijn excuses aan. Had niet gehoeven.

Kijk de bewuste Knevel en van den Brink uitzending hier terug.

Jillert Anema op de Amerikaanse televisie
Een Amerikaanse presentatrice van CNBC stelt de Nederlandse schaatscoach Jillert Anema een doodgewone vraag, maar krijgt een anti-Amerikaanse tirade als antwoord.

"Amerikanen denken altijd dat ze gelijk hebben en dat ze de beste zijn, maar dat is niet waar," foeterde Anema. "Jullie bedenken je eigen sport, zoals American football, en denken dan dat jullie de beste van de wereld zijn. Maar met voetbal komen jullie niet eens in de buurt."

"Geweldig," schreven Nederlandse media. "Grappig," vonden anderen. Natuurlijk. Nederland met haar Calimero-syndroom en onderhuids anti-Amerikanisme smulde ervan.

Ja, Anema bracht het dan wel met een glimlach, maar dat maakte het niet minder onbeschoft. Inhoudelijk stelde zijn tirade ook weinig voor. Het klopt dat American football weinig navolging vindt elders ter wereld, maar dat is bij (langeafstand)schaatsen niet anders. Daarnaast is het nogal aanmatigend om de Verenigde Staten, een land dat - anders dan Nederland - een echte sportcultuur heeft, op dit vlak de les te lezen. Onnodig, meneer Anema.

https://www.youtube.com/watch?v=EzQIc_mFvms