Ook wordt er nog altijd over en weer geschoten.
Gisteren kondigden Europa, Oekraïne en Rusland groots aan dat er een akkoord was gesloten over oost-Oekraïne. Volgens de westerse bondgenoten was Oekraïne veilig gesteld. Ja, ja, Poetin zou zich voortaan normaal gedragen en de door hem gesteunde 'rebellen' (lees: in veel gevallen gewoon Russische soldaten) opdracht geven om hun oorlogspraktijken te laten voor wat ze zijn.
Helaas blijkt de werkelijkheid net een beetje weerbarstiger:
Een dag na het akkoord van Minsk wordt in het oosten van Oekraïne nog altijd hevig gevochten. Volgens het Oekraïense leger gaan de rebellen door met het opbouwen van hun leger.
Er worden beschietingen gemeld in Loehansk en Donetsk, de twee grootste steden in handen van de rebellen. Ook in het stadje Debaltseve, een belangrijk spoorknooppunt, gaan de gevechten door.
Eerder kwam men ook al een staakt-het-vuren overeen, wat meteen terzijde werd geschoven door de 'rebellen.' Zij maakten toen duidelijk dat ze pas zouden ophouden als ze al hun doelen hadden verwezenlijkt. In de praktijk betekent dit: afscheiding van Oekraïne gevolgd door een machtsovername van Rusland in de bevochten gebieden.
De Oekraïense president Porosjenko is dan ook niet onder de indruk van de bereidwilligheid van de 'rebellen' en Poetin om mee te werken aan de uitvoering van het akkoord:
"Ik wil niet dat iemand enige illusies heeft en ik ben niet naïef: we hebben nog een lange weg te gaan voordat er vrede is. Niemand gelooft sterk dat de afspraken over vrede die in Minsk zijn ondertekend, strikt geïmplementeerd zullen worden."
De 'rebellen' hebben twee weken om de gevechten echt te staken en hun "zware wapens" terug te trekken. De kans dat ze dat doen is waarschijnlijk minimaal. Ik geloof er niets van dat Poetin de huidige situatie accepteert. Hij wil in ieder geval een deel van Oekraïne inlijven bij Rusland. De rebellen zijn feitelijk zijn stormtroepen... en, zoals Frank eerder vandaag al berichtte, hebben zij de schurft aan het akkoord.
Het enige wat dat kan voorkomen is een duidelijke stellingname van het Westen. Europa en Amerika moeten Oekraïne garanties geven dat, indien Rusland en de rebellen het akkoord niet nakomen, er over twee weken direct zwaar materiaal wordt geleverd én dat Westerse troepen ingezet zullen worden om de territoriale integriteit van Oekraïne te beschermen. Een man als Poetin kent namelijk maar één taal: die van de macht. Met diplomatie alleen bereik je niets bij hem.