'Doofpot rond zoon bewijst: Femke Halsema faalt als burgemeester, en weinig verbazingwekkend ook als moeder'

De zoon van Femke Halsema is gearresteerd voor een gewapende inbraak, dat meldde de Telegraaf woensdagochtend. De jongen is verdachte in een zaak waarbij is ingebroken in een woonboot, hij droeg daarbij een nepwapen bij zich. Behoorlijke nieuwswaardige gebeurtenis, vind ik. Niet iedereen was het daarmee eens, de Telegraaf en met name Wierd Duk - want het is natuurlijk allemaal de schuld van Wierd -, kregen het woensdag dan ook zwaar te verduren.

Als reactie op het “lek” dat via de Telegraaf naar buiten kwam, schreef burgemeester Halsema een brief aan alle inwoners van Amsterdam. Wat Halsema vervolgens in deze brief doet, is het bagatelliseren van de gebeurtenis, in plaats van het aanbieden van excuus (ze had het voorval immers veel eerder moeten melden aan alle Amsterdammers).

Halsema ontkent in haar brief dat er sprake zou zijn van een doofpot. Dit werd echter door meerdere politiemensen aan de Telegraaf wel verteld; zij zouden de opdracht hebben gekregen om te zwijgen over de woonbootinbraak. Daarnaast stonden de gegevens van de jongen afgeschermd in de systemen van de politie. De politie en justitie (en dus ook Halsema) spreken echter – verrassend – tegen dat dit het geval is. Dergelijke geluiden hebben we eerder gehoord vanuit Justitie en zijn ons dan ook zeker niet vreemd. Uiteraard recentelijk nog in de zaak Wilders. Zo lang de feiten niet gaan over één van de “foute partijen” en daarbij behorende personen, houdt Justitie angstvallig haar hand boven het hoofd van politici en topambtenaren.

Naast Justitie springt ook Kajsa Ollongren voor Halsema in de bres: “Politici en bestuurders moeten altijd kritisch worden gevolgd door de pers, maar laten we daarbij wel de privé-sfeer van hun naasten en kinderen respecteren en beschermen. Dat maakt de democratie uiteindelijk sterker. #Halsema #privekwestie”. Nonsens natuurlijk, het maakt de democratie sterker wanneer de burgemeester van Amsterdam transparant is naar haar inwoners, en niet wanneer zij dingen verzwijgt.

Verder laat Halsema nog blijken dat zij vindt dat het om een privékwestie gaat. Wat natuurlijk een argument is wat totaal geen hout snijdt. Mevrouw Halsema zou toch moeten begrijpen dat wanneer je de functie van burgemeester van Amsterdam op je neemt, zij, maar ook haar familie, onder een vergrootglas komen te liggen. Daarnaast is de essentie van de zaak niet eens dat het om een privékwestie gaat, de essentie van de zaak is dat er bepaalde gebeurtenissen in een doofpot worden gestopt en dat er gegevens worden afgeschermd.

Hoe Halsema omgaat met de woonbootinbraak van haar zoon bevestigt dan ook weer hetgeen we al wisten: haar onvermogen om te functioneren als burgermoeder. Het verbaast me dan ook niks dat ze ook faalt als moeder.