DNB-president Klaas Knot is geïnterviewd door de Telegraaf. Waar stevenen we op af als land zijnde? De rente wordt door de ECB kunstmatig laag gehouden en daardoor krimpen de pensioenen enorm. Wanneer gaan andere net als Klaas Knot nu eens opstaan voor onze Nederlandse belangen? Iedereen weet dat het beleid van de ECB destructief is, toch wordt er geen actie ondernomen. Klaas Knot maakte furore door openlijk kritiek te uiten op het beleid van de ECB. Dit zorgde voor veel rumoer binnen de internationale economische wereld. Knot hekelde het idee dat de geldpers weer werd aangezet. Toch bleef het daarna stil, Knot is zeker niet onschendbaar. Terecht ook dat de Telegraaf zich afvraagt of hij wel 'onze man is'.
„De groei en de verwachte inflatie waren opnieuw verslechterd. Dus ook ik vond een proportionele reactie in de rede liggen. Maar dit pakket vind ik disproportioneel. We hebben al een negatieve rente en voor 2600 miljard euro aan obligaties gekocht. Ik maak me zorgen om de neveneffecten, zoals de sterke stijging van de huizenprijzen op veel plekken in Europa.”
Knot is vrij duidelijk over waarom hij besloot met kritiek naar buiten te komen, iets wat een unicum is. De bankenwereld is meestal een gesloten wereld van ja-knikkers maar Knot accepteerde het niet langer.
Op de vraag of Klaas Knot er zit voor onze belangen krijgen we een duidelijk antwoord. Wanneer er gevraagd wordt waarom we een ECB beleid steunen dat slecht is voor ons land en goed voor de Italianen krijgen we het volgende antwoord:
Overwegingen of het ene land er beter vanaf komt dan het andere spelen voor mij geen rol. Als ik in Frankfurt aan tafel zit, richt ik mij op ontwikkelingen in de hele eurozone.”
Knot zit eigenlijk in Frankfurt met een dubbele agenda, enerzijds moet hij de altijd vrolijke, EU minnende beleidsmaker zijn, anderzijds moet hij de belangen van de DNB hoog houden. Dit lijkt niet altijd makkelijk.
Ik maak onderscheid tussen die rollen. Op het moment dat ik in Frankfurt zit, zit ik daar als een van de Europeanen die het Europese monetair beleid vormgeven. In Nederland ben ik president van DNB. En dan moet ik de uitkomsten van dat ECB-beleid als een gegeven beschouwen in mijn opstellingen in nationale debatten. De pensioenen bijvoorbeeld. Daarin is het Nederlandse model anders dan in de rest van Europa. Dan kun je niet verwachten dat Europese instellingen hun beleid daarop aanpassen. Al is dat een hard gelag voor de betrokkenen. Als ik 67 zou zijn, zou ik daar ook van balen. Maar Nederland moet het stelsel zo inrichten dat het kan omgaan met deze lage of zelfs negatieve rente.”
Klaas Knot deed een dappere poging om het beleid van de ECB openlijk te bekritiseren. Probleem van Knot zelf is dat hij twee verschillende functies en belangen moeilijk scheiden. Beide functies kunnen niet de prioriteit hebben. De EU lijkt toch een belangrijkere post te zijn.
