Nee, die oppercommunisten hebben er steeds maar weer niets van begrepen.
Dat is zo ongeveer de instelling van de dames en heren internationale socialisten.
Kim Jong-Il een marxist? Welnee! Stalin dan? Nee hoor! Mao? Tuurlijk niet.
Als u denkt: ik wil vandaag wel even een artikel lezen om mezelf eraan te herinneren hoe diep marxisten hun kop in het zand moeten steken om hun geloof in hun ideologie te kunnen behouden, klikt u dan vooral even
op deze link.
Noord-Korea lijkt in geen enkel opzicht op het soort socialisme dat Karl Marx ooit bepleitte. Voor geen millimeter. Het land is niet eens echt anti-imperialistisch, gezien hoe president Kim Il-sung in zijn laatste jaren en Kim Jong-il door zijn leven heen probeerde om de verhoudingen met de VS te normaliseren. Vanuit een echt links perspectief dat oprecht de zelfbevrijding van werkende mensen voorstaat, is er daarom geen enkele reden om te rouwen voor Kim Jong-il of te hopen dat Noord-Korea stabiliseert.
En ze vragen zich maar nooit af hoe het toch komt dat, in ieder land waar communisten het voor het zeggen hebben, gruwelijke dictators de macht in handen krijgen die het volk direct tot slaven van de staat verklaren. Jongens en meisjes Trotskisten, komt het nu werkelijk niet in jullie op dat het misschien toch wel ligt aan jullie ideologie?