Erik Masthoff was in de gevangenis van Vught verantwoordelijk voor de behandeling van Micheal P, de moordenaar van Anne Faber. Nu is hij directeur van zorgorganisatie Fivoor, waar de FPA van Den Dolder onder valt. Zelf zegt hij in een interview met de Volkskrant niks met P te maken had. 'Michael P. was een van de vele patiënten, ik heb niet met hem te maken gehad. Ik hoorde voor het eerst van Michael P. toen het fout was afgelopen.' Dit gebeurt na aanleiding van een gepubliceerd rapport van het OVV. De conclusies van dit rapport zijn vernietigend.
Eén van de aantijgingen is dat er onvoldoende belangrijke informatie is overgedragen van Vught naar de FPA in Den Dolder. ‘Het PPC in Vught heeft niet alle beschikbare informatie aan de indicatiestellers van het NIFP, noch aan de FPA in Dolder overgedragen, mede omdat
Michael P daarvoor geen toestemming gaf’, zo valt te lezen in het rapport.
In het interview met
de Volkskrant doet Masthoff zijn verhaal. Hij kiest wat mij betreft een opvallende tactiek: het schoonvegen van zijn eigen straatje. Zo verteld hij dat medewerkers van de kliniek worden lastiggevallen na de moord op Anne Faber.
‘Ja. Er zijn bommeldingen gedaan, mensen zijn persoonlijk bedreigd of bespuugd. De medewerkers en de instelling worden gezien als dader van het verschrikkelijke delict. Wij zijn verantwoordelijk voor de zorg en beveiliging, maar er is maar één dader: Michael P. Als medewerkers in de krant zien staan, voor de zoveelste keer: fout, fout, fout, het is daar een grote bende, raakt dat hen enorm. Ze moeten daar soms letterlijk om huilen.’
Uiteraard verschrikkelijk om te lezen. Maar als ik dan aan het leed van de familie Faber denk, dan staat dit in schril contrast met elkaar.