Een ooit enorme bevolkingsgroep van Irak is op sterven na dood, berichten hulporganisaties daar.
Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar ooit, voordat ISIS en andere islamistische haatbaarden daar huishielden, kende Irak een welvarende groep christenen. Maar liefst 1,5 miljoen christenen bevolkten het land, voornamelijk in het noorden van het land. Daar bestaat - of helaas beter gezegd, bestond - een regio met eeuwenoude christelijke dorpen. Deze gemeenschap behoort tot de oudste christelijke gemeenschappen ter wereld, en heeft dan ook elk recht om daar te blijven.
Helaas dachten de koppensnellers van ISIS daar heel anders over. Wat hen betreft zijn alleen strenggelovige moslims waardig genoeg om in het Midden-Oosten, en eigenlijk de hele wereld, te leven. Noord-Irak was helaas precies deel van het heartland van de terreurgroep, waardoor wel te raden valt wat er met de christenen daar gebeurde. Men sloeg massaal op de vlucht, en zij die niet snel genoeg waren werden verkracht, vermoord, verkocht of op een andere manier van elk beetje menselijkheid beroofd. De dorpen die zij achterlieten zijn grotendeels met de grond gelijkgemaakt.
Nu de jihadisten steeds verder in het nauw gedreven worden, zijn vele van die dorpen weer bevrijd. Hulporganisaties vragen zich echter sterk af of de christelijke gemeenschap daar ooit nog een wederopstanding zal meemaken. Van de oorspronkelijk anderhalf miljoen leeft nog maar zo'n 10% in de regio, wat natuurlijk drie keer niets is, en veel te weinig om de fysieke en menselijke ravage weer op te bouwen. Gevluchte leden van de gemeenschap staan vanzelfsprekend ook nog niet bepaald te springen om terug te keren: wat hebben ze daar immers nog? Zonder die mensen is het Christendom in Irak echter sowieso ten dode opgeschreven.
Natuurlijk is het in alle gevallen wenselijk wanneer vluchtelingen - en dan bedoel ik échte vluchtelingen - terugkeren naar hun huizen wanneer dat kan. De vraag is echter of de spanningen de komende jaren niet té groot zullen zijn hiervoor: de verhoudingen tussen geloofsgroepen staan begrijpelijkerwijs op scherp, en dat gaat niet snel veranderen. Verrassend zal het dan ook niet zijn als deze mensen eieren voor hun geld kiezen en liever ergens blijven waar ze hun leven wél zeker zijn: in dat licht bezien lijkt deze eeuwenoude groep dan ook inderdaad ten dode opgeschreven te zijn. Radicale Islam, je wordt bedankt!