Diederik Samsom is te vroeg PvdA-leider geworden

Ik heb even het interview met Diederik Samsom gelezen dat Volkskrant-journalist Kustaw Bessems gisteren publiceerde op de website van de krant. Er vallen een paar dingen op. Samsom is ontzettend openhartig. Hij zegt te leren van zijn fouten en hij blijkt een enorme ijdeltuit. En, belangrijker nog, Samsom vindt zelf dat hij nog helemaal geen partijleider had moeten zijn.

Dat laatste is natuurlijk het meest interessant (want daar is iedereen het over eens), maar laten we beginnen met het feit dat hij lange tijd elke Twitter-mention op zijn telefoontje zag verschijnen waar hij dan als een dolle stier op ging zitten reageren. Samsom vindt dat leuk, tweets die aan hem zijn gericht. Het maakt hem belangrijk en groot. Twitter is als een rode lap voor Diederik. Samsom gaat er op Twitter altijd met gestrekt been in, als een boze stier verblind door woede, zo zegt hij ook in het interview. "Het komt wat bijterig over, geef ik toe." De laatste tijd reageert 'ie overigens minder snel, waarschijnlijk omdat een echte partijleider niet iedere seconde van iedere minuut van ieder uur van iedere dag op Twitter kan zitten. Het wonderlijke is dat Samsom zegt soms te leren van Twitter:

Als hij echt zou leren van Twitter-kritiek, was Samsom natuurlijk geen socialist meer. Maar Samsom wil "graag gelijk hebben en krijgen". Kijk, hij wil dus niet echt leren van zijn fouten. Hij "leert" voor de buhne. Hij "leert" van zijn fouten door te zeggen dat hij leert van zijn fouten en dan vergeten de kiezers zijn fouten vast wel, alsof we allemaal goudvissen met een bijzonder slecht geheugen. Een van de eerste lessen in de politiek is dat je je kiezers niet moet behandelen alsof het domme, willoze goudvissen zijn met het geheugen van een, tja, goudvis. Maar die wijze les is niet aan de eigenwijze Samsom besteed.

In het interview met de Volkskrant zegt Samsom ook dat hij dacht dat het "nog wel twee jaar zou duren" voordat hij partijleider zou worden van de PvdA. Als het aan hem lag, zou Cohen dus sowieso al uit de fractie worden gewerkt, alleen dan een paar jaartjes later. Samsom wilde uiterlijk in 2014 het stokje overnemen:

In 2014 kan het zover zijn. Kán. Kan. Kan. Laat dat even op uw kleine hersentjes inwerken, goudvissen (punt 4). Dat betekent dus niet dat Samsom twee jaar te vroeg partijleider is geworden, maar misschien wel zes jaar, of tien jaar. "Je wordt niet in een keer van gewoon Kamerlid leider van de sociaal-democratie," zegt Samsom. En toch is dat precies wat Samsom heeft geprobeerd. In een keer van gewoon Kamerlid leider van de sociaal-democratie worden.

Het is allemaal veel te vroeg voor Samsom, zoals Samsom zelf ook beaamt: "Ik vind het niet gek dat je daar een paar jaar voor neemt." Het siert Samsom dat hij zo eerlijk is. Maar trek dan als partijleider ook je conclusies. En niet pas over acht jaar. Nee, de PvdA staat er ontzettend slecht voor in de peilingen. Samsom is niet de juiste partijleider op het juiste moment. Hij zit niet eens in de juiste dimensie als je het mij vraagt, met zijn ziekelijke jaloeziebelastingen, maar goed. Na de verkiezingen in september zal Samsom dus moeten opstappen, want met zijn eigenwijze onervaren koppie kom je er niet. Hij duwt hij zijn partij genadeloos de afgrond in. En hij sleurt het liefst zoveel mogelijk hardwerkende Nederlanders mee in de downfall van de PvdA.