Zijn redding was ongelooflijk, maar wie hem vervolgens adopteerde al helemaal.
Een olifant in de put: het gebeurde, letterlijk. Het gaat hier zelfs om een baby-olifant, die zelf geen schijn van kans had om zich weer te bevrijden. Enkele soortgenoten hadden nog geprobeerd om hem te redden. Dit deed echter meer kwaad dan goed, aangezien het dier zo aardig wat verwondingen opliep. Uiteindelijk verliet de groep de plek ook, om de kleine aan zijn lot over te laten.
Gelukkig schoten enkele mensen te hulp om hem toch nog uit zijn situatie te bevrijden. Het dier werd verzorgd, en het was de bedoeling dat hij weer tezamen met zijn kudde zou gaan leven. Maar deze bleken hem niet meer te accepteren, waarna het jonge dier, wederom, alleen achter bleef.
Hij zou er echter niet voor altijd alleen voor staan. Zijn verzorgers hadden namelijk gemerkt dat de olifant het met één iemand in het bijzonder erg goed kon vinden. Diegene was echter geen olifant. Het was ook zelfs geen mens. Het was een geit. Maar niet zomaar een geit. Want dit dier lijkt het uitstekend te kunnen vinden met allerlei soorten dieren. Hij heeft de olifant feitelijk geadopteerd, en is nu als een moeder voor hem. Het is geweldig om de twee te zien spelen: ze lijken echt een bijzondere band te hebben opgebouwd.
En zoals gezegd is de olifant niet het enige adoptiekindje van deze zorgzame geit. Een neushoornjong, die zich in een vergelijkbare situatie bevindt als die van de andere dikhuid, is ook verzot op het kleine dier. Vroeger speelde de neushoorn enkel met stenen, maar die tijden lijken voorbij te zijn. Hoewel ze het nog wel leuk vinden om dit samen te doen. Een klein, of eigenlijk reusachtig, nadeel is dat de geit stukken kleiner blijft dan die twee jonge dieren, als deze eenmaal volgroeid zijn. Maar dat duurt nog even, en tot die tijd kunnen ze samen de tijd van hun leven doorbrengen.