Alleen een wonder had dit mogelijk kunnen maken.
Wonderen zijn de wereld nog niet uit. Oké, misschien wel wonderen in de meest gangbare zin van het woord. Maar de wonderen der techniek, die komen onze wereld juist meer en meer binnen. En het blijft niet alleen bij onze wereld: ook ons lichaam zal steeds vaker met technische wonderen uitgerust worden.
Dat kan misschien wat veronrustend klinken voor sommige mensen. Worden we dan uiteindelijk niet gewoon cyborgs? Ziet iedereen er over 50 jaar dan zo eng uit?
Wie weet. Maar waarschijnlijk niet. Als we namelijk al steeds meer elektronica in ons mee zullen dragen, zal dat hopelijk niet zo opvallend en afschrikwekkend zijn als in films. Nee, de echte handige dingen zul je waarschijnlijk niet eens kunnen zien.
Neem nou de levensveranderende toevoeging aan het lichaam van Ian Burkhart. Deze man uit het Amerikaanse Ohio had jaren geleden een ongeluk bij het duiken, wat helaas erg slecht voor hem afliep. Hij is nog in leven, maar is vanaf zijn nek naar beneden helemaal verlamd. Dat betekent dat hij vanzelfsprekend niet voor zichzelf kan zorgen, maar ook dat hij weinig tot niets leuks kan doen.
En dat is misschien wel het ergste aan zo'n verlamming. Want je nauwelijks kunnen bewegen is uiteindelijk ook gewoon heel erg saai. Wat moet je als je de hele dag maar ligt en niet kunt wandelen, sporten, spellen spelen of wat dan ook? Ian had naast duiken een andere grote passie die hij na zijn ongeluk niet meer kon beoefenen: gitaar spelen. Hij was er aardig goed in en zou dan ook zeer graag weer zijn muziekinstrument oppakken. Maar ja, hoe doe je dat als je je armen en handen niet kunt bewegen? Dan is dat gewoon onmogelijk.
Tot voor kort. Ian is namelijk één van de zogenaamde proefpersonen van een chip die beweging weer enigszins mogelijk moet maken. Het idee is eigenlijk heel simpel: het brein stuurt normaal gesproken signalen via de zenuwen naar bijvoorbeeld de vingers, om deze zo te bewegen. Maar wat als deze zenuwbanen onderbroken zijn? Ian's implantaat 'verstaat' wat het brein wil zeggen en stuurt dit vervolgens zelf door naar de spieren in zijn vingers, waardoor deze alsnog doen wat hij wil. Het lastige is natuurlijk om deze breinsignalen goed om te zetten. Dit is ook waar de wetenschap nog lang niet mee klaar is. Een oplossing die bij iedereen werkt is dus nog zeker niet in zicht. Maar met genoeg training is het gelukt om Ian's vingers weer beweegbaar te krijgen, en warempel: hij kan weer gitaar spelen!
[caption id="attachment_135749" align="aligncenter" width="554"] Foto: Ian Burkhart[/caption]
Toegegeven: hij zal waarschijnlijk geen tophits kunnen spelen, en een echte gitaar is sowieso nog te lastig. Maar hij kan al aardig overweg met de gitaar van het spel Guitar Hero, die gelukkig wat makkelijker te bespelen is. Maar wie weet: het kan heel goed dat hij met genoeg training ooit wel een normale gitaar zal kunnen bespelen. En misschien zullen andere delen van zijn lichaam ook weer leven ingeblazen kunnen krijgen.. maar dat is helaas nog toekomstmuziek.