Hoewel tieners bepaald niet bekend staan als het soort mensen dat zich druk maakt om de medemens bewijst die groepje pubers dat dit lang niet altijd klopt. Ze dragen namelijk de kisten van overleden veteranen - mensen die ze zelf niet kennen, maar die ze toch de laatste eer willen bewijzen. Tom Lennon, die in zijn laatste jaar aan de middelbare school is begonnen,
legt uit:"Dit was de laatste mogelijkheid om iemand te helpen die het grootste deel van zijn leven aan de grens van de maatschappij heeft geleefd. Ik heb deze veteranen nooit ontmoet, maar ze hebben het land waarin ik woon jarenlang gediend en veilig gehouden. Het maakt niet uit wie je bent of wat je hebt gedaan; je hebt altijd recht op een fatsoenlijke begrafenis."
Tom is één van de middelbare scholieren die zich met enige regelmatig inzet om overleden veteranen zo'n fatsoenlijke begrafenis te geven. Als hij en zijn vrienden dat niet deden zou er namelijk niemand zijn om dat te doen; de overleden veteranen voor wie zij opkomen waren bij leven namelijk dakloos. Hun lichamen blijven na hun dood 90 dagen liggen zodat hun mogelijke nabestaanden de kans hebben om het lichaam te claimen en een begrafenis te organiseren. In de gevallen dat Tom en zijn kornuiten in actie komen heeft niemand dat gedaan, wat inhoudt dat de overleden dakloze veteraan werkelijk niemand had.
Normaal gesproken zouden deze arme veteranen dus bepaald geen mooie begrafenis krijgen. Dat ze dat toch nog krijgen is totaal te danken aan de inzet van scholieren als Tom, die vinden dat ze het aan de veteranen verschuldigd zijn om hen een goede uittocht te geven.
Een docent aan de middelbare school van Tom en de andere kistdragers voegt daar aan toe:
"Dit is ontzettend belangrijk omdat onze studenten op deze manier in staat zijn om mensen die onze gemeenschap gediend hebben terug te betalen. Ze zijn ervan overtuigd dat ze, door kistdragers te zijn van veteranen, daklozen, armen en anderen, dat ze hen een mooi en fatsoenlijk einde geven; dat is iets waar iedereen, ongeacht zijn of haar welvaart, recht op heeft."
De beslissing om kistdragers te worden heeft grote impact gehad op de jongens zelf. De 17-jarige Nick Benedetto legt uit:
Tijdens één begrafenis hoorde ik de pastoor iets zeggen dat grote indruk op me maakte. 'Hoewel niemand de overledene hier kende, zijn we allemaal bij elkaar gekomen om hem de laatste eer te brengen omdat hij zijn land jarenlang heeft gediend'."
Nick gaat verder:
"Nadat de pastoor dat zei had ik een vredig gevoel en was ik dankbaar dat ik hier deel van mocht uitmaken."
Een schitterend gebaar van deze scholieren die eens temeer bewijzen dat de slechte reputatie van tieners soms wél verdiend, maar heel vaak juist niet.
