Ja hoor, net als bij de aftrap van de PVV lijst in Rotterdam kwam DENK het feestje van Geert Wilders verstoren. Met een banner en een groep vrijwilligers kruiste de demonstratie van die partij met de demonstranten van de PVV. Wat daar uit voort kwam was een scheldpartij van jewelste. Om een confrontatie tussen de PVV-aanhang en die van DENK te voorkomen stelde de politie zich tussen beide groepen op.
Ik weet niet of dat nodig was, want het leek vooral op het gezegde: 'blaffende honden bijten niet'. Agressief taalgebruik was wel aanwezig. ''Hoer van
Erdogan!'', werd er geroepen naar de leider van DENK,
Tunahan Kuzu. Benamingen als landverrader, vuile moslim, en zinnen als ''rot op naar je eigen land'' waren veelvuldig aanwezig. Kuzu absorbeerde het allemaal en grijnsde breed naar de mensen aan de overkant.
Ze wilden het verschil benadrukken door zelf niets te zeggen en de demonstranten te laten schreeuwen. Een groter verschil kon men ook niet vinden. Na een aantal minuten was een groep demonstranten aan het blaten naar Kuzu, als een
geit. Het was een bizar beeld om te aanschouwen.
De demonstratie laat niet alleen de woede van het volk zien, maar ook de intense polarisatie binnen een stad als Rotterdam. Geen begrip voor elkaar, geen discussie, nog geen eens een gesprek. Gewoonweg schreeuwen en verbaal kapot maken. Geen toenadering.
Het is niet dat ik het niet begrijp van die mensen, heel erg goed juist. Daarnaast, de tijd van je mond houden en niets doen is ook voorbij. Maar het kwartiertje van die confrontatie tussen de twee groepen zette veel op scherp. Je voelde de spanning en er hoefde maar één iemand tussen te staan die zich niet inhoudt en dan was het tekeer gegaan. Het blijft eng om daar middenin te staan en die spanning te voelen. Is dit dan de toekomst?