Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat heel Europa aan de drugs. Tenminste de soldaten aan de frontlinie en Adolf Hitler hemzelf. Ook in de Vietnamoorlog kregen Amerikaanse soldaten pakketjes met 'stimulerende middelen'. Die tijden lijken nu ver achter ons en in 2017 ontsloeg Defensie 31 militairen vanwege ongeoorloofd gebruik van verdovende middelen. Defensie laat weten zich zorgen te maken om het gebruik van de militairen: "De aantallen nemen niet toe en zijn de afgelopen jaren ongeveer gelijk gebleven. Maar het gebruik onder de militairen is voor ons wel reden tot zorg en een aanleiding om het beleid tegen het licht te houden." In een Europa waar drugsconsumptie normaal lijkt te worden doen de militairen het bij Defensie dus goed, maar het idee dat militairen en drugs onder oorlogsomstandigheden niet dicht bij elkaar in de buurt komen is onjuist. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog was Nazi-Duitsland één van de grootste drugslanden op de wereld. Alle rangen kregen te maken met voorgeschreven middeltjes om de soldaten extra krachten te geven. Het begon met een klein experiment tijdens de invasie van Polen, maar enkele maanden later in 1940 kregen de Duitse troepen massaal stimulerende middelen toegediend. Dit zodat zij langer konden marcheren, minder pijn voelden en bereid waren meer risico's te nemen. De Duitse academie van militaire geneeskunde deed een onderzoek naar middeltjes die konden worden ingezet om de soldaten een extra voordeel te geven over tegenstanders, maar die voordelen werkten natuurlijk maar voor een beperkte tijd. Het lichaam moest uiteindelijk tot rust komen, maar in plaats daarvan werden
doseringen vaak verhoogd.
Het gebruik van drugs door Duitse soldaten was één van de 'hoogtepunten' van hun miserabele bestaan bij het uitvoeren van de waanideeën van Hitler. De Duitse Führer zelf was ook niet vies van wat pilletjes. Een interessante documentaire hierover vindt u
hier. Ook de Amerikanen zagen de voordelen van het gebruik van deze middeltjes voor hun militairen. In de Vietnamoorlog kregen soldaten vanuit hun commandostructuur zogenaamde
'pep pillen', waar onder meer amfetamines in zaten zodat de mannen alert bleven. Dat gebruik van drugs was wellicht interessant voor de legerleiding, maar leidde ook tot problemen. Zo steeg het aantal afhankelijken van amfetaminen en ook in conflictsituaties zorgde het voor problemen. Sommige soldaten vertelden dat wanneer de 'pep pillen' uitwerkten ze onrustig werden en het gevoel hadden "kinderen in de straten te willen neerschieten". Vrij schokkend.
Goed dus dat Defensie zerotolerancebeleid heeft op dit gebied, maar het is ook wel ironisch gezien het verleden van militaire organisaties en drugs. De vraag is dan ook of bij Defensie écht zerotolerancebeleid geldt of dat ook Defensie stimulerende middelen inzet wanneer het nodig is, bijvoorbeeld bij operaties in conflictgebieden.