De voorzitter van de Raad voor de Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) heeft vandaag bepaald dat kinderverkrachter Robert Mikelsons niet langer onder cameratoezicht mag staan in zijn cel.
De
RSJ beweert dat er geen reden is om te geloven dat Mikelsons zich van zijn leven zal beroven als hij niet in de gaten wordt gehouden. De advocaat van de pedofiel is hier bijzonder blij mee; men vecht het cameratoezicht al aan vanaf februari dit jaar.
Ook heeft een psychiater geadviseerd het cameratoezicht op te heffen. Volgens M.'s advocaat heeft de directeur van de penitentiaire inrichting waar de verdachte zit, nog niet bevestigd dat het toezicht is beëindigd.
Je zou bijna zeggen: het is wel weer duidelijk waar de sympathie van de RSJ ligt. En nee, duidelijk dus niet bij de vele slachtoffers van Mikelsons. Deze man heeft bekend 87 kinderen te hebben misbruikt. 87. Heeft zo iemand nou echt het recht om te klagen over wat cameratoezicht?
Ik zeg bijna omdat het antwoord luidt: ja, dat heeft hij. In Nederland hebben verdachten en veroordeelde criminelen immers rechten. Ja, ook in de gevangenis hebben ze het recht om wat tijd voor zichzelf te hebben. Big Brother is een alleraardigst programma (als je van dat soort flauwekulshows houdt tenminste), maar in de realiteit is 24/7 cameratoezicht toch een beetje... problematisch.
Hoewel ik het dus allerminst prettig vind dat men dit soort monsters met fluwelen handschoenen worden behandeld heeft de RSJ gewoon gelijk: als er geen gevaar is dat Mikelsons zelfmoord pleegt moeten de camera's worden verwijderd. Niet omdat we medelijden hebben met deze kinderverkrachter, allerminst, maar omdat de wet voor een ieder geldt; ja, zelfs voor kindermisbruikers.