Twee andere landen oproepen om de accijnzen te verhogen zodat de prijsverschillen tussen de landen in de Benelux ''niet teveel verschillen''.
Nee dit is geen voorstel van Emile Roemer om de pomphouders ''te beschermen''. En het is ook geen initiatief van de partij voor de dieren die elke consumptie van fossiele brandstoffen wil ontmoedigen.
Deze woorden kwamen uit de mond van een staatssecretaris van de
VVD. Eric Wiebes. De partij schaart zich met deze oproep in het kamp van hen die geloven dat hogere belastingen en protectionisme gerechtvaardigd zijn.
Nu is de VVD al vaker door de knieën gegaan maar dan waren er altijd nog de excuses en de angst van een alternatief. Dan spraken we over compromissen om de
PvdA, die zo aan het wankelen is, tevreden te houden. ''Als wij niet zouden regeren zou Nederland met een links kabinet zijn opgescheept.'' Dat doemscenario was heel krachtig, de VVD was schade aan het beperken en voorkwam een totale socialisering van onze economie.
Maar de tijd voor realisme is aangebroken, de Nederlandse economie is sinds het aantreden van Rutte in 2010 niet vrijer geworden (bron Heritage Foundation). Daar komt bij dat de VVD twee verkiezingen op rij heeft gewonnen en dus zelf aan zet was bij beide coalitie- onderhandelingen. Hoe is het mogelijk om als grootste partij 5 jaar lang geen vooruitgang te boeken? De unieke kans voor Nederland om economisch een ruk naar rechts te maken onder leiding van de eerste liberale premier in 100 jaar is gefaald. Dit alles gesymboliseerd door de smeekbede van Wiebes aan Belgie en Luxemburg om hun accijnzen te verhogen om ons economisch te sparen. Het is het soort beleid waar iedere liberaal van zou moeten walgen. Dat de zucht naar inkomsten, ten koste van de pomphouders, zelfs het laatste beetje trots uit de VVD heeft weten te rammen is exemplarisch voor de ideologische staat van de partij. Hetgeen de partij altijd heeft onderscheiden van anderen was haar liberale economische koers, en daar is niets meer van over. Het huidige economische profiel van de VVD verschilt niet of nauwelijks van D66 of het CDA.
De VVD is een status-quo beschermende, privacy schendende, afgestompte middenpartij. De partij heeft geen moreel kompas en weegt enkel belangen af tegen electorale gevolgen. Elke liberale stem op de VVD kan enkel het resultaat zijn van sentiment en een vals begrip van loyaliteit, er is geen rationele reden te bedenken. Er is ook geen liberale opvolger van Rutte te bekennen. De VVD houdt nog wel van geld maar niet meer van het kapitalisme.
Bewijsstuk A Na de zoveelste ophef om Nederland als belastingparadijs voor buitenlandse ondernemingen weet Hans Van Baalen hier optimaal gebruik van te maken door te pleiten een einde te maken aan belastingsparadijsen in de Caraïben waar Nederlandse bedrijven dankbaar gebruik van maken. Nederland zou andere landen moeten dwingen om Nederlanders niet te laten profiteren van hun wetten. De oplossing van de VVD, voor het niet bestaande probleem van bedrijven die in ons land investeren was
het moeilijk maken voor Nederlandse bedrijven om minder belasting te betalen in het buitenland.
Bewijsstuk B
Na een aangekondigde prijsverlaging van de Albert Heijn kondigt Minister Kamp aan dat hij op bezoek zou gaan bij dat bedrijf om ''even te praten''. Kamp wilde de zogenaamde ''supermarktoorlog'' niet laten ''escaleren''. De VVD was zich hier dus aan het verzetten tegen marktwerking en de verlaging in prijzen als gevolg. De minister verzette zich tegen vraag en aanbod en het principe van vrijwillige handel ter wederzijds voordeel.
Bewijsstuk C
De VVD onder leiding van Rutte benoemen Neelie Kroes voor een nieuwe termijn als Eurocommissaris in Brussel. De vrouw die daarvoor haar missie maakte van productieve en winstgevende bedrijven straffen als IBM, Microsoft en LG kreeg van de VVD een nieuwe kans om marktwerking in te dammen. Nu ging ze aan de slag met het internet en als eindproduct kennen we Net-neutraliteit, een fascistische wetgeving om het internet een ''gelijk speelveld'' te maken. Dezelfde Kroes werd door de partij in 2014 nog verkozen als erelid.
Los van haar economische dwalingen pleegt de partij ook op andere gebieden verraad aan het liberalisme.
De VVD draagt een conservatief repressief drugsbeleid uit, ze verzet zich tegen legalisering. Gezien verboden nergens het gewenste effect hebben mocht het ons niet verbazen dat de ''wiet-pas'' geen probleem wist op te lossen maar juist creëerde (straatverkopen).
De VVD wil niets meer weten van kritiek op de Monarchie, de inkapseling door conservatieven in de partij miste zijn effect niet. De wens naar een liberale republiek is bij de partij verstomd, en een sociaal-democratische monarchie kregen we ervoor terug.
Mede dankzij de VVD zitten we in een Europese Unie die niet alleen onze soevereiniteit schaadt maar die ook gebaseerd is op herverdeling van welvaart en het creëren van geld uit het niets, met andere woorden een tikkende tijdbom.
De VVD heeft geen degelijk antwoord op de dreiging van Islamitisch geïnspireerd geweld. De partij durft de vijand niet te benoemen, de Islam en haar meest fanatieke aanhangers. Onder de noemer van individualisme weigert de partij om ideologieën moreel te beoordelen aan de hand van objectieve criteria. Deze weigering kan ingegeven zijn door politieke correctheid, angst en onwetendheid.
Conclusie De VVD heeft de Nederlandse economie de afgelopen 5 jaar niet vrijer gemaakt. De economische
politiek van de VVD is niet ingegeven door een morele steun aan de vrije markt, concurrentie en het systeem van vraag en aanbod. Op alle niet-economische gebieden slaat de partij de plank mis. Op het gebied van drugs, De EU en de aanpak van radicale Islam is de partij niet als liberaal te identificeren. We hoeven geen illusies te hebben over het zelf-reinigende vermogen van de partij, hopelijk doen de kiezers dat voor hun.