De vreemde prioriteiten van de PvdA

Minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher wil dat de overheid de namen van bedrijven die discrimineren openbaar gaat maken. Naming en shaming, heet dat. Vreemdgenoeg was de partij daar eerder nog tegen toen het om pedoseksuelen ging.

Asscher pleitte voor zo'n beleid in een interview met Trouw. Het hoort volgens de toekomstige PvA-leider bij modern bestuur "dat je bekendmaakt wat je ziet. Je weet dan wie er over de schreef gaat."

Nu is het nog verboden om de namen van bedrijven die in de fout gaan openbaar te maken. Asscher wil daarom de wet aanpassen. "We willen naming en shaming bij veel meer inspectiezaken toepassen. Ook om recht te doen aan degenen die het wel goed doen. Benoem wie de rotte appels zijn in de sector."

Het gaat dan bijvoorbeeld om bedrijven die zich zogenaamd in het buitenland vestigen om de loonkosten in Nederland te drukken en ondernemers die discrimineren op basis van onder meer afkomst en geslacht.

Dat valt iets voor te zeggen, maar het zegt iets onaangenaams over de prioriteiten van de PvdA dat het wel bereid is bedrijven te kijk te zetten, maar vijf jaar geleden nog haast pleitte voor een verbod op een website die de namen van veroordeelde pedoseksuelen publiceerde. Toen zei de partij dat het risico dat burgers voor "eigen rechter" gingen spelen te groot was en moest de site, stopkindersex.com, uit de lucht.

Dat kon toen niet, omdat de website op een server in de Verenigde Staten stond. Inmiddels is de site alweer verdwenen.

Stopkindersex.com was een privaat initiatief terwijl als het aan Asscher ligt het de overheid is die bepaalt welke bedrijven publiek ten schande worden gemaakt. Ook dat is een naar onderscheid. Als burgers informatie willen verspreiden in een poging hun kinderen te beschermen, schaart de PvdA zich achter de daders. Als de overheid echter informatie verspreidt om burgers te beschermen, dan vindt de PvdA dat een prima plan. Het is de wereld op z'n kop.