De verspilde fifteen minutes van Marco Witschge

Marco Witschge. Nee, niet Rob, niet Richard, maar Marco. U kent die naam niet, en niet getreurd, u mag hem over vier alinea’s weer rustig vergeten. Marco Witschge is initiatiefnemer van een ouderwets poldermodelinitiatief, in het piepklein maar met een megalomane grootheidswaanzin waar de gemiddelde Leninist van zou huiveren: Nederland Krijgt Nieuwe Energie (alsjeblieft Marco, gratis relclame). Afgelopen zaterdag had deze Marco Witschge zijn fifteen minutes.

 

Marco gebruikte zijn kortstondige beroemdheid om zijn boosheid van zich af te schreeuwen. Hij is boos, omdat zijn poldermodelinitiatief niet door de Kamer in behandeling wordt genomen. En dat terwijl er maar liefst 50.000 milieuliefhebbers zijn geweest die dit geweldige plan hebben ondertekend! Schande! Behalve dan als je even naar het plan kijkt. Het gaat hier niet om een burgerinitiatief om slachtoffers van tractorongelukken in de Achterhoek sneller schadeloos te stellen. Nee, het betreft hier een veertig-jaren-plan van een handjevol Groenbewuste partijleden van bijna alle partijen – ja helaas, irreëel denkende wezens vind je in alle gelederen – waarin een voorstel wordt gedaan hoe Nederland zijn energiemix moet regelen tot 2050. Of Maxime daar even gehoor aan zou willen geven. Ja. Juist Marco. Doen we.

Marco beroept zich erop dat de voorzitter van de VVD partijcommissie duurzaamheid, ook meeschreef aan het plan. Ja, Marco, das zuur hè, dat die partij dan ineens doet alsof je er niet toe doet. Maar wat nog zuurder is: die commissie bestaat helemaal niet! Je bent dus jammerlijk gestuit op een grootsprakig VVD lid met het hart op de groene plek, die jou even stevig bij de neus heeft genomen. Het poldervoorstel blijkt dus niet zo polderig te zijn.

Maar goed, das natuurlijk allemaal niet relevant. Wat wel relevant is, en tevens het meest amusante aan de fifteen minutes van Marco Witschge, is dat deze voorzitter van de partijcommissie Duurzaamheid van D66 het werkelijk niet lijkt te begrijpen. Hij lijkt echt niet te snappen waarom de Tweede Kamer besloten heeft om toch maar niet te debatteren over zijn plan. Alsof een rondgang langs de ledenlijst van Greenpeace om wat handtekeningen te verzamelen een willekeurig kabinet zou kunnen dwingen om haar gehele energiebeleid om te gooien. 40.000 handtekeningen heb je nodig voor een burgerinitiatief. Maar 50.000 vond Marco wel voldoende om het miljarden kostende energiebeleid volledig op de schop te gooien. Gratis adviesje aan D66: zoek even een nieuwe voorzitter, deze heeft zijn fifteen minutes zojuist gruwelijk verspild.