Het moet eerlijker!, PvdA blijft noodzakelijk voor eerlijke wereld, Eerlijke keuzes: zo luidden de titels van de partijcongres-toespraken van respectievelijk de fractievoorzitter van de PvdA in de Tweede Kamer, de lijsttrekker van de PvdA bij de Eerste Kamerverkiezingen en de partijvoorzitter van de PvdA. Het zal de komende maand, in aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen, eindeloos door de PvdA herhaald worden: de PvdA is eerlijk, de PvdA is eerlijk, de PvdA is eerlijk. Als niemand anders het over je partij zegt, is men bij de PvdA kennelijk niet te beroerd om het zelf dan maar te zeggen. Heel vaak, en met een uitroepteken.
Want 'eerlijk' is uiteraard bij uitstek een objectief begrip: wat de PvdA eerlijk vindt, dat ís ook gewoon eerlijk. Zou de PvdA erkennen dat 'eerlijk' toch wat minder objectief is dan het zelf wil doen geloven, dan is het snel afgelopen met hun socialistische plannetjes; hoe zijn die immers nog te rechtvaardigen? 'De PvdA weet beter dan de rest van Nederland wat eerlijk is' is hét fundament onder het hele partijprogram. Bespaar u de moeite om te bedenken wat te doen met uw tijd of geld: de PvdA weet er veel beter raad mee.
Let wel: met úw geld. Want dat is het tweede element dat opvalt in de toespraken: er wordt geklaagd over de bezuinigingen, de bezuinigingen op kunstsubsidies, op gehandicaptenzorg, op onderwijs, op jeugdzorg, et cetera, maar nérgens wordt het geklaag opgevolgd met de aankondiging dat de PvdA haar éigen geld aan die doelen gaat besteden; dat een hele rits prominente PvdA'ers vrijwillig een groot deel van hun inkomen afstaat aan kunstenaars, gehandicapten, scholieren of probleemjongeren. De PvdA interesseert zich namelijk niet werkelijk om die mensen; de PvdA interesseert zich alleen in een zo gróót mogelijke overheid waar zovéél mogelijk mensen afhankelijk van worden gemaakt - stuk voor stuk potentiële PvdA-kiezers, hoe afhankelijker des te beter.