De pot verwijt de ketel: Erdogan-vererend DENK beschuldigt SP van "Turkije obsessie"

Ze leren het ook nooit bij DENK. Vooral Öztürk, die zich juist lang profileerde als het rustige, berekenende brein van de partij, lijkt deze week helemaal te ontsporen. Liet hij eerder deze week nog een debat met Louis Bontes geheel ontaarden in een ordinaire schreeuwpartij, donderdag is de aanval geheel gericht op de SP. Interessant gezien ging het in beide gevallen precies om dezelfde vraag: waar ligt je loyaliteit, Öztürk?

En dat is kennelijk een vraag die hard aankomt bij het Nederturkse kamerlid. En niet alleen bij hem: ook Kuzu weet dondersgoed dat de essentie van deze vraag de Achilleshiel van de partij vormt. Voor wie staan ze nou echt in die kamer: voor Nederland of Turkije?

Net als DENK, dat met het zo goed als afschaffen van het Nederlandse leger ons land wil opengooien voor kwaadwillende volkeren, pleit SP'er Jasper van Dijk voor drastische bezuinigingen bij Defensie. Na die bekentenis merkte van Dijk echter terecht op dat - ondanks het feit dat dit natuurlijk een destructief voorstel is - DENK dan wel consequent moet zijn, en ook bij Turkije zou moeten pleiten voor afschaffing van het leger. En tsja, dat schoot natuurlijk weer in het verkeerde keelgat. In de zoveelste video op de Facebookpagina van DENK - die puur opgericht lijkt te zijn om andere politici met flauwe filmpjes aan te vallen - wordt een cheesy flashback getoond waarin Harry van Bommel vrijwel dezelfde vraag stelt aan Selçuk Öztürk. Daarop vraagt hij waarom iedereen hem altijd maar associeert met Turkije: "als ik hier sta, zien mensen blijkbaar Turkije op de achtergrond ofzo!"

En tsja, hoe zou dat nou komen? Natuurlijk: dit puur doen omdat hij de Turkse nationaliteit heeft zou flauw zijn. Absoluut. Maar daar gaat het helemaal niet om, want bij genoeg andere kamerleden met dubbele nationaliteiten speelt deze kwestie totaal niet. Nee, misschien slaat deze opmerking wel op het feit dat Öztürk en Kuzu - en eigenlijk heel DENK - zich profileren als individuen met een twijfelachtige loyaliteit. Bij een zogenaamde coup in Turkije zijn de heren er als de kippen bij om hun steun te betuigen aan vrijheidshater Erdoğan, maar wanneer de Nederlandse cultuur dagelijks aangevallen wordt, volgt er geen woord. Is het dan gek om te veronderstellen dat deze heren eerder voor Turkije - en zichzelf - in de kamer staan dan voor Nederland? Natuurlijk niet: dat is gewoon common sense.

En eh, beste Selçuk: het is "Turkijeobsessie" of "Turkije-obsessie", niet "Turkije obsessie".