De onuitgesproken rede van Obama in Ramallah
Het is alweer enkele weken geleden dat President Barack Obama Israel, de Palestijnse gebieden, en Jordanie bezocht. We kunnen nu meer afstandelijk analyseren wat werd gezegd en gedaan, maar ook wat werd weggelaten. Obama heeft in Jeruzalem duizenden Israelische studenten toegesproken. In Ramallah hield hij echter geen rede voor Palestijnse jongeren. Hij had daar bijvoorbeeld het volgende kunnen zeggen:
In mijn rede in Cairo in 2009, aan het begin van mijn eerste presidentiele periode, heb ik veel moeite gedaan om de moslim wereld welgevallig te zijn. Tijdens het huidige bezoek, aan het begin van mijn tweede termijn, heb ik hetzelfde in Israel geprobeerd. Ik heb veel Hebreeuwse termen in mijn toespraken gebruikt. Voor narcistische Israelies, die hun eigenliefde bevestigd willen zien, kunnen sommige uitspraken van mij bijna als Zionistisch bestempeld worden. Voor het beduidend aantal masochistische Israelies heb ik negatief gerefereerd aan de nederzettingen tijdens mijn persconferentie met President Abbas in Ramallah. Ik heb ook tegen de Israelische studenten gezegd dat zij druk op hun politici moeten uitoefenen om de vrede te bevorderen.
Voor jullie jonge Palestijnen is vrede nog veel belangrijker dan voor de Israelies. Hun levensomstandigheden zijn immers veel beter dankzij de vele inspanningen die zij zich daarvoor getroost hebben. Vanwege de politieke besluiten van een aantal Palestijnse leiders leeft jullie bevolking nu in moeilijker levensomstandigheden dan voor de Oslo-akkoorden. Jullie kunnen uitzoeken hoe de cooperatie met Israel de vooruitgang in de Palestijnse maatschappij op vele gebieden heeft bevorderd voordat jullie leiders aan grote delen van die samenwerking een einde hebben gemaakt.
De Verenigde Naties hebben in 1947 de Palestijnse Arabieren de mogelijkheid gegeven een eigen staat te stichten. Tegelijkertijd werd ook de Joodse gemeenschap, in wat toen Palestina heette, in de gelegenheid gesteld een staat op te richten. De Palestijnse Arabieren hadden het recht om dit besluit af te wijzen. Het was echter een misdaad om, samen met een aantal Arabische landen, Israel aan te vallen en te proberen het van de landkaart te vegen.
Sommige Palestijnse leiders hebben jullie verteld dat in 1948 een Nakba plaats vond die gelijk was aan de Holocaust. Dat is een leugen. Europese Joden hadden de Duiters, die hen massaal uitmoordden, niet aangevallen. De Israelies wilden in vrede met jullie leven. De Palestijnen maakten deel uit van de mislukte Arabische agressie tegen Israel van 1948. Zij moesten de consequenties van hun daden dragen. Sommige Palestijnen en hun buitenlandse supporters propageren nu het valse idee dat Israel een genocidaire oorlog tegen jullie volk voert. We zien echter dat ook recentelijk de Palestijnse bevolking is blijven groeien. Israelische doktors helpen bovendien om Palestijnse levens te sparen.
Ik betwijfel dat de Palestijnse-Israelische confrontatie onder de 50 meest bloedige conflicten sinds de Tweede Wereldoorlog valt. In Syrie zijn in de laatste twee jaar ongeveer 70.000 mensen gedood, waaronder ook Palestijnen, door wat vaak hun Arabische broeders genoemd worden. De tienduizenden doden in Libie tijdens de Arabische lente zijn alweer bijna vergeten.
Misschien vinden jullie dat ik niet probeer om jullie welgevallig te zijn. Zoals gezegd heb ik dat al in Cairo met de Moslim wereld geprobeerd, echter met weinig succes. Wat ik hier zeg kan het Palestijnse volk veel meer helpen dan jullie oppervlakkig naar de mond te praten.
In 1967, nadat Israel de Palestijnse gebieden ten westen van de Jordaan op de Jordaniers, en Gaza op de Egyptenaren, had veroverd, zijn de Palestijnse leiders accoord gegaan met de drie nees die besloten werden op de Arabische top-conferentie in Khartoem. Ik herhaal ze: Geen vrede met Israel, geen erkenning van Israel en geen onderhandelingen met Israel. Ik heb mijn staf gevraagd na te gaan welk ander volk geweigerd heeft om een eigen staat te verkrijgen door vrede te sluiten. Tot dusverre hebben ze niets gevonden.
Een van mijn voorgangers, Jimmy Carter, vertelt steeds hoe democratisch de Palestijnse verkiezingen van 2006 waren. Toen behaalde de Hamas-beweging de absolute meerderheid. Ze verkreeg 74 van de 132 zetels. In haar partijprogramma bevordert Hamas de massamoord op Israelies en Joden. Het is voor jullie ook de moeite waard om na te gaan hoe Hamas de Fatah aanhangers behandelde toen zij de macht in de Gaza-strook overnamen. Vandaag de dag blijft ook de Palestijnse Autoriteit doorgaan met de verheerlijking van Palestijnse moordenaars van mannen, vrouwen, kinderen en babies in Israel.
Tijdens mijn bezoek hier zijn er raketten afgeschoten op Israel vanuit de door Hamas bestuurde Gaza-strook. Vrede sluit je met je vijanden maar niet met een beweging die genocide van je bevolking propageert. Waarom zou je vrede sluiten met mensen die zon akkoord als een tussenstap zien voor massamoord? Geloven jullie dat voor Hamas stemmen, het verheerlijken van moordenaars en het afschieten van raketten, het Israelische vertrouwen in de duurzaamheid van akkoorden met Palestijnse vertegenwoordigers bevordert? Denken jullie dat het stellen van voorwaarden door de Palestijnse Autoriteit bevorderlijk is om de vredesonderhandelingen met Israel te hernieuwen?
Onder de volkeren die naar een eigen staat verlangen zijn de Palestijnen vrijwel de enigen die de verwezenlijking daarvan binnen handbereik hebben. Willen jullie een betere toekomst start dan een politieke partij, die werkelijke vrede met Israel wil bevorderen. Begin druk uit te oefenen op jullie leiders om het huidige aanbod van de Israelische regering aan te nemen.
Kan iemand van jullie mij uitleggen waarom Jordanie geen Palestijnse staat is? De meerderheid van de bevolking is immers van Palestijnse oorsprong. Jullie kunnen zowaar een tweede Palestijnse staat opbouwen. Maar daarna moeten jullie ook ervoor zorg dragen dat die in vrede leeft met alle buurlanden. Dit is veel belangrijker voor jullie toekomst dan zinloze propaganda.
