De Moszkowicz-familie verdwijnt uit de advocatuur, derde broer geschrapt als advocaat

Er is bijna niets meer over van de Moszkowicz-familie, die eens de bekendste en mogelijk de meest invloedrijke familie in de advocatuur was.

In 2006 werd de eerste Moszkowicz-broer, Robert, van het tableau geschrapt vanwege "onbehoorlijke praktijkuitoefening." Dit betekent dat hij er een enorme puinhoop van maakte en zich niet aan de ethische regels voor advocaten hield.

In de jaren daarna kwamen zijn andere broers ook regelmatig op negatieve wijze in het nieuws, maar ze bleven hun beroep wel gewoon uitoefenen. In 2012 viel het doek echter voor de tweede broer, Bram. Net als Robert zou hij de integriteit van de advocatuur schade hebben toegebracht. Dat was het dus: einde oefening voor één van Neerlands bekendste strafpleiters, en de tweede Moszkowicz-telg die eraan moest geloven.

Vandaag kwam daar een derde broer bij, David. David had vanaf 2007 al regelmatig problemen met het Hof van Discipline: sindsdien werd hij maar liefst 7 keer voorwaardelijk of onvoorwaardelijk geschorst. Je zou denken dat dit reden voor hem zou zijn om zijn leven te beteren, maar helaas: het tegendeel was waar. Hij bleef maar doormodderen en dezelfde fouten maken.

Het Hof van Discipline heeft daar nu dus genoeg van. Zoals het Hof stelt in zijn uitspraak:

Door het schrappen van David is er nu nog maar één Moszkowicz telg over in de advocatuur: Max Moszkowicz Jr. Het is te hopen voor de familie dat hij zijn beroep wél gewoon mag blijven uitoefenen en daarmee de reputatie van de familie nog enigszins redt.

Ondertussen moet het vreselijk zijn voor Max Moszkowicz senior om te zien dat zijn goede naam zo door het slijk wordt gehaald, en dan ook nog eens door zijn eigen zonen. Max was namelijk wel degelijk een ware grootheid in de advocatuur en had ook nog eens een ongelooflijk inspirerend levensverhaal: hij was een holocaust-overlever die na de Tweede Wereldoorlog op eigen kracht bijzonder succesvol én bekend werd; niet omdat hij zo popiejopie was voor het oog van de camera, zoals het geval was bij zoon Bram, maar omdat hij gewoon ongelooflijk goed was.