De meest verachte mensen in de wereld
De meest vervolgde en verachte mensen in de wereld zijn de christenen. In Nigeria, Egypte, Syrië en andere naties, worden dagelijks christenen vermoord, gekidnapt, als slaven gebruikt en vervolgd. Omdat ze christenen zijn in Moslimlanden. De wereld is intussen stil, geen enkele afwijzing, maar juist ontkenning en rechtvaardiging. De aanvallers zijn klein in aantal, maar er zijn miljarden ontkenners!
Christenen beschermen zelf graag alle opgejaagde mensen, ze zijn er om hun broeders en zusters te helpen. Door goed werk te verrichten onder arme mensen, slagen zij erin de vervolgingen te vergeten. Christenen hebben compassie, maar geen moed om de vijand die ze vermoordt te weerstaan.
In plaats daarvan wijzen ze op de overeenkomsten in de familie van Abraham en bouwen bruggen tijdens dialogen door op de toon van de islam te dansen. Natuurlijk moeten we de islam vreedzaam tegemoettreden. Maar waarom mag tijdens deze ontmoetingen in het geheel niets worden gezegd? Of gediscussieerd met onderwerpen waardoor de islam zich beledigd kan voelen?
We kunnen de haat tegen ons geloof alleen stoppen, als we niet langer de beleefdheid in acht nemen. Als beleefdheid namelijk werkte, dan zou het probleem al zijn opgelost. Ons antwoord moet zijn ingegeven door een hoge moraal met valide argumenten. Met een vastberadenheid om achter de onderdrukten te staan.
De agressor moeten we tegemoet treden door onze steun uit te spreken voor de christenen, de joden, hindoes en boeddhisten en alle anderen die de islam aanpakt. Onze tegenstanders zijn ook de ontkenners, die de agressor ondersteunen en die de onderdrukking en het lot van de slachtoffers bagatelliseren of weigeren te erkennen. De ontkenners zijn duivels!
Wij christenen moeten zorgen dat we bondgenoten krijgen en dat we met ideeën komen over de vervolgde kerken. Een idee zou kunnen zijn om ruimte te bieden aan de vervolgde christenen, zoals de Kopten, om te spreken over de ellende die ze meemaken. Ook de Armeense holocaust in de 20e eeuw zouden we kunnen bespreken. We moeten ervan afstappen om in termen van verzoeken te spreken, we moeten eisen stellen, een vorm van protest moet worden gelanceerd binnen de kerk. De kerk, die zich afzijdig houdt en ons sussend toespreekt dat aan de afschuwelijke ellende eens een eind zal komen. Of paus Franciscus, die, "geconfronteerd met de afschuwelijke episodes van gewelddadig islamitisch fundamentalisme, wegens respect voor de werkelijke volgers van de islam ons oproept ons te onthouden van haatzaaiende algemeenheden, omdat de authentieke islam en de juiste lezing van de Koran in tegenspraak zijn met iedere vorm van geweld". De moordpartijen tegen christenen in meer dan 1400 jaar door de jihad zijn gepleegd door onechte moslims? De 22.000 jihadaanvallen sinds Twintowers, zijn niet authentieke islamitische aanvallen? De uitroeiing van het christendom in Turkije, het Midden-Oosten en Afrika, is het "resultaat van de onjuiste wijze waarop de koran is gelezen"? Kom nou!
Sta op tijdens de kerkdienst, of eucharistieviering, geef brochures aan de kerkgangers en toon dat ze dode christenen niet moeten negeren. Wijs ze op hun morele verplichtingen, zeg hun dat hun standpunt fout en duivels is. Wees niet verlegen, vraag hun om met behulp van de Bijbel te rechtvaardigen waarom ze alles ontkennen of weigeren te veroordelen. Blijf met respect, maar standvastig volhouden en stop pas als het goede gaat prevaleren.
Als u niet-christen bent, nodig ik u uit hetzelfde te doen tijdens andere gelegenheden, bijvoorbeeld bij lokale media. Eis dat de slachtoffers van de jihad worden erkend en als men daar geen gehoor aan geeft, protesteer! Het publieke protest is een krachtig wapen voor verandering. We moeten de grootste menselijke tragedie bevestigen in plaats van te ontkennen. Aardig zijn is de weg die leidt naar de uitroeiing van onze morele normen en waarden. Dat moeten we toch niet willen?!
