De linkse definitie-fobie

Links intellectueel Nederland zit flink met zichzelf in de knoop. Ze komen maar niet tot een principiële visie op racisme, de zin van het feminisme of de (radicale) islam. Waar in de economische sfeer links nog tenminste tracht de schijn op te houden door gebruik van gangbare termen zien we dat links op andere gebieden elk perspectief lijkt te hebben verloren. 

De linkse definitie-fobie houdt verband met de linkse marxistisch-keynesiaanse visie op de economie. Als men socialisme predikt of een verwaterde versie daarvan is het essentieel om de werkelijkheid (gedeeltelijk) te negeren. De betere omstandigheden mogelijk gemaakt door het systeem van vraag en aanbod staat bij geen econoom ter discussie, daarom wordt emotie het debat binnen gesmokkeld. Socialisten adopteren de heersende termen als vraag, aanbod, arbeid en loon maar ze hollen deze concepten van binnen uit. Geen van deze termen is tegenwoordig nog puur, dat wil zeggen in overeenstemming met de werkelijkheid. In een gemengde economie als de onze is de directe en indirecte invloed van overheidsinterventies zo dominant dat geen burger hieraan ontsnapt. Elke prijs, elk loon, elke norm en elke standaard is dankzij overheidsbeleid niet authentiek, dat wil zeggen het product van een vrije interactie. Dankzij deze gemengde economie vertegenwoordigen deze concepten een lege huls. Denk aan de daling van werklozen na een ''investering'' van de overheid of de prijsverhogingen als gevolg van hogere accijnzen. Vaste eenduidige definities van ''waarde'' ''kosten'','' investeringen'' en ''subsidies'' behoren al lang tot het verleden. Men spreekt nu over sociale akkoorden en banenplannen, totaal diffuse termen die enkel een positieve associatie trachten op te roepen. Wie wil er niet sociaal zijn? En wie is er nu tegen banen?

Feminisme
Waar het feminisme betreft zit links in een spagaat, enerzijds kan feminisme zolang politiek correct een handig politiek vehikel zijn om electoraat te bereiken, anderzijds is een werkelijk serieus feminisme funest voor het electoraat omdat deze gepaard zal gaan met fundamentele islam-kritiek. Het laatste dat links zal doen is Geert Wilders gelijk geven over de Islam. Er is de kant die stelt dat de term feminisme betekenisloos is want het kan staan voor alles en in de praktijk dus nergens voor en er zijn de verdedigers van de term die wijzen op het bestaan van seksisme. Het afzweren van de term zal geen wondermiddel zijn is de kritiek. De tegenstanders van feminisme wordt verweten ''Tante Toms'' te zijn, ze willen eigenlijk bij de mannen horen en daarom verraden ze hun sekse-genoten. Zie hier het linkse één-tweetje. De tegenstander verwijten geen perfect alternatief te hebben en als klap op de vuurpijl wordt de criticus afvalligheid verweten. Links vermijdt in debatten vooral elke formele definitie. Het feminisme streeft naar gelijke rechten en mogelijkheden voor man en vrouw. Waarom steunt het feminisme dan geen wapenbezit om vrouwen in staat te stellen zich te verdedigen tegen fysiek sterkere mannen? Waarom staat de feministische beweging niet achter kapitalisme in zijn puurste vorm, wat is een grotere vorm van vrijheid dan het recht eigendom te vergaren en bezitten? Vanwaar de twijfel over de hoofddoek, sinds wanneer is jezelf bedekken uit naam van religie een verworvenheid? Waarom de steun voor vrouwenquota, seksisme is toch onverenigbaar met een gelijkwaardige behandeling?

Al deze vragen worden door links vermeden, hun ware ideaal is namelijk niet een gelijkwaardige samenleving maar een gelijke samenleving. Niet een samenleving gebaseerd op het individu maar op collectieve resultaten. Met als resultaat gelijkheid in armoede en mogelijkheden, dankzij de staat.

Racisme
Op het gebied van racisme zien we hetzelfde patroon. Links stelt dat het institutioneel racisme wil bestrijden maar steunt tegelijkertijd positieve discriminatie en een diversiteitsbeleid van de overheid, met andere woorden institutioneel racisme. Wanneer je durft om links op hun hypocrisie aan te spreken krijg je dezelfde verwijten. De criticus is natuurlijk een racist en in het geval dat de afzender van kritiek niet blank is maakt dat deze persoon vast een ''Uncle Tom'' oftewel een verrader van zijn of haar ras. Het lijkt de linkse gemeente niet te deren dat alleen al denken dat mensen ''horen bij hun ras'' racistisch is. Als linkse mensen werkelijk niet zouden willen dat mensen worden beoordeeld op basis van hun afkomst dan zouden zij een economisch systeem moeten voorstaan waarin ras zo irrelevant mogelijk is. Dat systeem heet kapitalisme, en het was verantwoordelijk voor de afschaffing van de slavernij! Als links raciale verschillen in armoede wenst te bestrijden zouden ze voor het systeem moeten zijn dat de meeste welvaart produceert, wederom kapitalisme. Als links vreest voor armoede die minderheden harder zal raken dan zouden ze de armen moeten helpen door het minimumloon af te schaffen in plaats van te verhogen. Het mag duidelijk zijn dat links geen barst geeft om de werkelijkheid. Links wil macht en het liefste ongebreidelde macht over zoveel mogelijk mensen. Ze zijn niet echt anti-racistisch, ze zijn principieel anti-vrijheid en ze misbruiken het racisme debat om de overheid meer macht te geven.

Islamofobie
Waar links in de vorige twee gevallen een reeds bestaande term heeft uitgehold presteren ze het ditmaal een geheel nieuwe term te introduceren. Islamofobie wordt de laatste jaren herhaaldelijk gebruikt door journalisten en academici ook al is de term een verzinsel. Een fobie is een irrationele angst, hoe kan je naar de wereld van vandaag kijken en beweren dat niet-moslims niets te vrezen hebben van de islam? We zien nu ook steeds vaker dat de term wordt gebezigd als gelijkwaardig aan homofobie of antisemitisme. En ook dat is een valse voorstelling van zaken, homoseksueel zijn of joods zijn is geen keuze, islamitisch zijn wel. Dat fundamentele verschil negeert links omdat ze moslims nodig hebben voor hun zogenaamde strijd tegen racisme. De islam is geen ras dus elke morele afwijzing van sharia-predikers is mogelijk discriminatoir maar niet racistisch, net zoals minachting tegenover nazi's of communisten niet racistisch is. Het kan volkomen legitiem zijn om een groep mensen te veroordelen op basis van hun politieke ideologie, sterker nog het is essentieel willen we overleven in het westen. De enige fobie die links met recht mag claimen is de eigen definitie-fobie.  

Conclusie
Links is elke schaamte voorbij en hoe meer ideologische conflicten deze wereld beheersen des te duidelijker dat wordt. Links is hypocriet, schizofreen en simpelweg leugenachtig, niet alleen in haar kijk op de economie maar ook waar het ''sociale'' vraagstukken betreft. Zolang linkse denkers en politici weigeren rationele definities te hanteren kunnen we geen woord vertrouwen dat over hun lippen komt. Waar er ooit mogelijk nog een argument was voor het nastreven van bepaalde linkse idealen zien we dat vandaag de dag links enkel vergif aanbiedt als wondermiddel tegen vergif.

Ontmasker de linkse elite en vraag naar een heldere definitie, de stilte die zal volgen is oneindig lang.