De kapitale blunders van Diederik Samsom

Eén ronde was ervoor nodig om Diederik Samsom te bombarderen tot tijdelijke partijleider van de Partij van de Arbeid. 54 procent van de leden wilde dat de voormalige Greenpeace-activist de fractie van de geplaagde sociaal-democraten onder zijn hoede zou gaan nemen. Niet my cup of tea, maar als de keuze al in de eerste ronde zo eensluidend is, dan wil ik ze vooral heel veel plezier wensen met hun nieuwe leider. Inmiddels is duidelijk geworden dat de keuze voor Samsom een grote fout is geweest. Samsom is in het debat sterk, maar in het politieke spel uiterst zwak. Vandaag maakte hij zijn derde onvergeeflijke fout in drie dagen tijd.

Maandag ging hij al het schip in tijdens de discussie over een nieuwe verkiezingsdatum. Emile Roemer (SP) en Stef Blok (VVD) waren om begrijpelijke redenen voor snelle verkiezingen. Samsom hield zich stil en kreeg naar verluidt van Roemer de vraag of hij soms bang was voor de kiezer. Hij liet zich uit de tent lokken en sloot zich aan bij de voorstanders. Het plan kreeg zo, tot hilariteit van SP en VVD, een meerderheid. Samsom zou twee maanden de tijd hebben om interne verkiezingen te organiseren voor het partijleiderschap, de campagne voor te bereiden, een lijst samen te stellen. Dat kan helemaal niet, zo wisten zijn getrouwen ook. De volgende dag draaide hij bij en pleitte alsnog voor verkiezingen na de zomer.

Als je op maandag al blundert en dan nog een hele week te gaan hebt, dan zou je extra op je hoede moeten zijn. Zo niet Diederik Samsom. In de hoop lachende derde te worden, besloot hij gisteren om niet mee te praten met ChristenUnie, D66 en Groenlinks over een alternatief. Samsom vond de 3-procentsnorm niet nodig en zal hebben gedacht dat hij op een later moment nog wel geconsulteerd zou worden. Niet dus. Voordat hij de Internationale had kunnen zingen, sloot de 'Kunduz-coalitie' een akkoord. Na een manke, playmobiele brigade in Afghanistan bezorgen CDA, VVD, GroenLinks, ChristenUnie en D66 ons nu extra accijnzen, minder reiskostenvergoeding, meer ontwikkelingsgeld en meer struiken. Heel hartelijk bedankt.

Een weldenkend mens beseft dat hij gegokt heeft en verloren, en houdt zijn bek tot een van de nieuwe coalitiepartijen mistapt. De mogelijkheid om verantwoordelijkheid te tonen mag dan aan zijn neus voorbij zijn gegaan, er is in ieder geval nog het riedeltje dat Samsom niet meedoet aan plannen die Nederland 'kapot bezuinigen'. Diederik Samsom pakt dat echter anders aan. Hij wilde achteraf namelijk toch gewoon meepraten. De Jager kwam voor de vorm nog even gedag zeggen. Samsom zei 'nee'. De trein van de middenpartijen reed verder.

Er zit nu een partijleider bij de PvdA, uit coulantie zal ik geen naam noemen, die geen verantwoordelijkheid neemt maar die ook niet echt belang hecht aan de belangen van zijn achterban. Er is te weinig tijd om nu nog een kandidaat naar voren te schuiven met hart voor Nederland en de belangen van de achterban, en een ontwikkeld politiek gevoel.

Het worden vijf heel zware maanden voor de PvdA.