De Japanse oplossing

En inderdaad verscheen een paar maanden terug op de website van de Bank van Japan (BoJ) de mededeling, dat de bank zich verplicht voelde haar best te doen haar verplichtingen na te komen. Maar wat in vrijwel elk ander land tot een regelrechte paniek zou hebben geleid, veroorzaakte in het flegmatieke Japan minder dan een rimpeltje.

Ondertussen is de vraag wanneer de EU dezelfde weg zal kiezen. En dat zal afhangen van welk land als volgende aan de beurt is om aan het euroinfuus te gaan hangen.

Duidelijk is, dat als dat Duitsland is, er geen redden meer aan is. Maar hetzelfde zal gelden voor een naderende Franse crash. Slechts bijdrukken, bijdrukken, en vijdrukken kan dan nog helpen. Eventjes althans. Want deze nucleaire optie - de door Duitsland zo gevreesde Weimarvariant - biedt geen oplossing voor het schuldenprobleem. Zij is slechts het laatste stadium van een enorme crash.

Die wellicht al door de BoJ zal worden veroorzaakt, want de verwevenheid van de moderne economiën staat er bijna garant voor dat een systeemcrash in één van de grote economiën het complete wereldstelsel in haar val zal kunnen meesleuren. En Japan heeft aangekondigd de geldhoeveelheid nog te gaan verdubbelen. Dit jaar.

Stiekum (Dat is: buiten het oog van de meeste Europeanen) zijn een aantal landen ondertussen begonnen zich te wapenen tegen een ineenstorting van het westerse fiatgeld-systeem. Niet alleen hebben Brazilië en China een overeenkomst getekend voor de mogelijkheid van een directe valutaswap tssen beide munten, maar sinds gisteren heeft Australië zich daat min of meer bij aangesloten middels een directe wisselkoers en verhandelbaarheid van de Australische dollar tegenover de Yuan. Tot nog toe kon de Chinese valuta nog alleen direct worden verhandeld met de Amerikaane dollar en de Yen. Dat alles onder het motto: wie heeft het westen (Japan incluis) eigenlijk nog nodig?

Vooruitlopend op de grote crash heeft de regering van Portugal al laten weten, dat teneinde zich aan haar bezuinigingsafspraken te kunnen houden, zij overweegt ambtenaren voortaan jaarlijks één maand uit te betalen in staatsobligaties.

Dat dit hilarische idee niet direct wereldnieuws was, illustreert opnieuw hoe ver de monetaire crisis de meest onmogelijk geachte zaken heeft verheven tot regeling die mogelijk morgen in zal gaan.

Overigens is de gehele weg die Japan gaan zal al drie jaar geleden precies voorspeld in een paper dat werd gepubliceerd door Societé Generale. Dat vindt u hier.