Iedere afzwaaiende politicus krijgt een heroïsch afscheid cadeau van de pers. Zelfs PvdA'er Mariëtte Hamer.
Het is één van de cadeautjes die bij de baan hoort. Een aardigheidje van de zaak, als het ware: wanneer een politicus die al een tijdje in het vak heeft gezeten afzwaait, krijgt hij of zij van de pers een lofzang. Of de beleidsmaker in kwestie nu écht iets voor elkaar heeft gekregen is niet van belang, want we hebben onze dagelijkse portie helden en nostaligie nodig. En die twee zaken zijn kennelijk uitstekend te verenigen in epische beschrijvingen van de afgesloten loopbanen van politici die hun Kamerlidmaatschap aan de wilgen hangen.
Deze praktijk - die riekt naar geschiedvervalsing - geldt al tientallen jaren. Zo heeft oud-socialistenleider Pieter Jelles Troelstra zelfs een standbeeld en een zaal in de Tweede Kamer gekregen. Ondanks het feit dat hij nooit tactisch genoeg gehandeld heeft om de SDAP mee te laten regeren, en heeft de man zelfs in een vlaag van absolute verstandsverbijstering geprobeerd een communistische revolutie te ontketenen met als doel de ontluikende democratie van Nederland in de kiem te smoren.
Zo erg is het gelukkig niet gesteld met de nu weggepromoveerde Mariëtte Hamer, maar feit is dat ook zij er zeer bedenkelijke radicaal-linkse sympathieën op nahield. Niet voor niets was haar bijnaam in de Haagse wandelgangen 'Hamer en Sikkel.' Als het aan haar had gelegen, had
de PvdA zich kennelijk vastgebonden aan de SP. Nu.nl schrijft het op alsof het een enorme vernieuwing is, maar in feite gaan dit soort geluiden al zo'n tien jaar op. Zo ontzettend vernieuwend is dat geluid dus niet.
Ten tweede is het extra opmerkelijk dat dit wordt vermeld als huzarenstukje van Hamer, want er is evident niets van terechtgekomen. In de periode van Hamers fractievoorzitterschap (2007-2010) zijn de PvdA en de SP elkaar alleen maar in de haren gevlogen, en ook in 2010 had toenmalig partijleider Job Cohen geen behoefte aan de SP als onderhandelingspartner. En na de verkiezingen van 2012 kwam het de nieuwe voorman Samsom eigenlijk ook wel goed uit dat Rutte de mogelijkheid tot regeren blokkeerde voor Roemers socialisten.
De PvdA heeft Hamer nu op een zijspoor gezet door haar weg te promoveren naar de positie van voorzitter van de Sociaal-Economische Raad; een positie helemaal aan de rand van het politieke krachtenveld met maar matige relevantie. Vergelijk dat met de nieuwe topjob van partijgenoot Frans Timmermans, en het contrast is ineens wel erg schril.
Maar regel is regel: een aftredende politica krijgt bij het afscheid een erehaag. Zo ook flagrante mislukkingen als Mariëtte Hamer.