De gedachtepolitie van de PvdA

Denk zoals de verlichte PvdA, anders zwaait er wat.

Partijen als de PvdA beweren de scheiding tussen kerk en staat hoog in het vaandel te hebben staan. Hoe serieus we dit moeten nemen, zagen we al eens in 2010, toen de toenmalige partijvoorzitter Lilliane Ploumen opriep tot een protest tegen de Rooms-Katholieke Kerk in Reusel, omdat het standpunt van het instituut inzake homoseksualiteit niet overeenkwam met het partijprogramma van de PvdA.

De ophitsing vanuit PvdA-kringen leidde, dieptreurig als het was, tot het verstoren van de mis door linkse actievoerders in roze jurken (die sindsdien ook alle moskeeën in Nederland zijn afgegaan. O, wacht.)

Andere mening
Nu heeft de PvdA wederom de oorlog verklaard aan gelovigen die er een andere mening over homoseksuele relaties op na durven houden. PvdA-Kamerlid Keklik Yücel verklaarde onlangs “mensenrechtenambassadeurs” af te willen sturen op orthodox-religieuze instituten.

Tegenover een welwillende NOS-verslaggeefster, die natuurlijk geen enkele kritische vraag stelde omdat ze het er heel erg mee eens was (“wake up, het is 2014,” zei ze zelfs), verklaarde het Kamerlid dat de “acceptatie” van homoseksualiteit in die kringen niet snel genoeg gaat en dat dwang daarom geboden is. “Daar hebben we de politiek en overheid voor nodig.”

Marokkaanse jongeren
Het behoeft geen betoog dat geweld tegen homo’s (of wie dan ook) afkeuring verdient en dat met name Marokkaanse jongeren wel een lesje “hoe houd ik mijn muil dicht en mijn handen thuis als ik een homostel zie langslopen” kunnen gebruiken, maar daar gaat dit niet over.

Dit gaat over een overheid die ambtenaren afstuurt op burgers die er – o, gruwel! – een standpunt op nahouden dat niet overeenkomt met dat van de meerderheid.

Treurig
Dat afkeuring van homorelaties er soms toe leidt dat jongeren in die kringen moeilijker uit durven komen voor hun gevoelens, is natuurlijk treurig, maar – laten we nuchter blijven – ook niet onoverkomelijk voor kind en ouders. Bovendien is er al meer dan genoeg hulp en voorlichting op dit terrein.

Toch wil de PvdA religieuze instellingen straks opzadelen met een “mensenrechtenambassadeur”. Vrijheid van godsdienst? Scheiding van kerk en staat? Niet als het aan de PvdA ligt. Omdat de partij dondersgoed beseft dat haar voorstel lijnrecht tegen deze principes ingaat, stelde PvdA’er Yücel nog gerust: “De vrijheid om orthodox te zijn, die staat overeind.”

Maar wel eerst langs het Centraal Comité.