Omdat in mijn ervaring de gevoerde dialoog veel te weinig oplevert, zeker in verhouding tot de investering, ben ik een fervent scepticus geworden van de dialoog. Die trekt de verkeerde uitvoerders aan en bereikt in principe niet de mensen die je hoopt te veranderen. De dialoog levert wel een miljoenenindustrie op waarbij mensen door overheden worden aangemoedigd bij elkaar te komen zonder de ambitie een daadwerkelijk resultaat te bereiken of problemen te onderkennen.
Zelfbenoemde diversiteitspecialisten, meestal hoogopgeleide allochtonen, kwamen als vliegen op de stroop aangevlogen om projecten op te zetten die passen bij de beleidsregels die ambtenaren hun voorschrijven. Er worden geen echte targets gesteld of opkomsten geëist, laat staan dat er kritisch naar de besteding van publiek geld wordt gekeken. Het doel is immers heilig verklaard. Het diende en dient om de mislukte integratiepolitiek van de afgelopen decennia te verbloemen. Het benoemen van de problemen verwerd haast tot taboe. De dialoog is daarmee volledig uitgehold.