Confucius zet CD&V te kijk

Wouter Beke heeft nu rijkelijk de kans gekregen om te bewijzen dat zijn doctoraat niet enkel gebaseerd is op boekenwijsheid, maar dat het doel van de politiek, net zoals Aristoteles zou zeggen, niet kennis (ervan) is maar actie. Als politicus moet je handelen, niet alleen weten. Je kennis moet wel je praxis stoelen.

Wat kunnen we zeggen over de Belgische politiek? Het is essentieel vast te stellen dat dit land heeft afgedaan. Al die ronkende belgicistische verklaringen komen erg potsierlijk over. Bart De Wever zei het al: de optelsom van twee (hij was nog vriendelijk) democratieën is geen democratie. N- VA en PS kunnen en mogen geen compromis sluiten. PS verkiest zich te goed te doen aan de Belgische potten, terwijl N-VA goed vertolkt wat er leeft in Vlaanderen: het is gedaan met het opdraaien voor anderen. Wallonië is echt het buitenland Men kan beter Nederlands dan vroeger, maar er is geen begrip van en voor Vlaanderen. Dat uit zich niet alleen in het schabouwelijk taaltje van zelfs sommige ministers.

De CVP maakte er een gewoonte van “met de dood in het hart” Vlaanderen te verkopen. En ik wik mijn woorden. De Franstaligen geloven niet wat ze zien: een Vlaamse partij die haar beloftes nakomt, hoeveel ze toch wordt aangespoord alles veil te hebben voor deze modelstaat. De CD&V is zogezegd geschoeid op het communitari(an)isme. Niet dat dit dood is. Het is springlevend en zal nog groeien Vlaanderen, maar het is morsdood in België. Wouter Beke weet dit zeer goed. Waar is de Aristotelicus in hem? Het volk wacht er op.

De CD&V is verworden tot een zielloze machtspartij. Beke zal geschiedenis schrijven als hij zich niet laat intimideren door Martens, Eyskens en “vijf minuten politieke moed” Leterme, die de gewijzigde toestand niet willen aanvaarden en hun politieke onkunde ten toon spreiden. Het is triestig hoe de “oude” knarren niet te beroerd zijn hun veilheid als goede raad verkopen. Echt zielig is hij die zich door hen laat misleiden. Confucius zou zeggen dat het niet erg moedig niet te handelen als men weet wat de oplossing is.