De bankiersbonussen zijn terug

En dus ook de misplaatste morele verontwaardiging: genieten!

Bankiersbonussen, ze maken bij Volkskrant-journalisten emoties los die tot prachtige koppen zoals hierboven leiden: 'Loonexplosie valt hoger uit' (bericht uit 2007). Deze week werd bekend dat verschillende banken weer miljoenenbonussen zijn gaan uitkeren. Opnieuw: prachtige reacties. Zo plaatste de NOS, de objectieve staatsomroep, een weblog waarin, op voor niet-socialisten onnavolgbare wijze, een link wordt gelegd tussen de bonussen en de kinderbijslag en uitkeringen. Dat het een schande is, en meer van zulks.

Feit blijft echter dat ook topmannen (althans economisch gezien) werknemer zijn van de aandeelhouders: als de aandeelhouders miljoenenbonussen willen uitkeren aan hun topmannen, dan is dat hun zaak. Het is hun geld immers: kennelijk meent men dat de bankiersbonussen zichzelf terugbetalen. De verontwaardiging over de bonussen bij Barclays is dan ook totaal misplaatst: wie geen aandeelhouder van Barclays is heeft sowieso niets te zeggen over het bonusbeleid en wie wel aandeelhouder is kan zijn verontwaardiging tonen door zijn aandelen te verkopen.

In het geval van de Royal Bank of Scotland (RBS) ligt het iets anders doordat de bank in het recente verleden een grote bail-out heeft ontvangen. Als gevolg is de overheid nu voor 83% eigenaar van de bank. De overheid bepaalt dus, als meerderheidsaandeelhouder, het bonusbeleid bij RBS. Een ideale kans, zou je zeggen, om RBS bestuurd te laten worden door bankiers die bereid zijn om voor een appel een ei te werken. Wie werkelijk meent dat de beloningen van bankiers buiten proportie staan met hun bijdragen aan de banken, zou er voorstander van zijn.